پدر و مادر

[آشنای غریب]

پدری و مادری - جبران خلیل جبران

فرزندان شما از آن شما نیستند ، آنها دختران و پسران زندگی اند.

آنها از طریق شما به دنیا گام نهاده اند ، نه از شما .

وهر چند با شما هستند ، به شما تعلق ندارند.

شما شاید بتوانید عشقتان را به آنها بدهید ، ولی فکرتان را نمی توانید .

زیرا آنها افکار خودشان را دارند .

شما شاید بتوانید برای جسمهای آنها مسکن فراهم آورید ، ولی نه برای روح آنها .

زیرا روح انها در خانه فردا مسکن دارد ، فردایی که شما قادر نیستید آن را ببینید.

حتی در رویاهایتان .

شاید شما تلاش کنید که مثل آنها شوید ، ولی از آنها نخواهید که مثل شما شوند .

زیرا زندگی به عقب باز نمی گردد و با دیروز سرو کار ندارد.

شما کمان هستید و فرزندانتان تیرهای زندگی اند ، که از این کمان پرتاب می شوند .

آن که کمان را آفریده است مسیر را به نیکی می شناسد .

و با مشیت خود شما را تا آنجا خم می کند که تیرها در کمال آرامش ، اما تا حد نهایت خود بپرند .

بگذارید سازنده کمان شما را در مسیر شادی و شادمانی خم کند .

بگذارید تیرها رو به جانبی که او می پسندد پرواز کنند .

و بدانید که او کمان را نیز استوار و محکم میپسندد .

تهیه کننده سند: anvar