یا سید الشهدا / محرمی
|
۳ بهمن ۱۳۸۸, ۱۰:۰۳ صبح
ارسال: #6
|
|||
|
|||
|
بوريا بر نعش هفتاد و دوتن پيچيده اند
بادهاي هرزه در دشت و دمن پيچيده اند
خار و خس خود را به دامان چمن پيچيده اند خواستن دروازه ي باغ ِ فدک را وا کنند ديدم اما باغبان را با رَسَن پيچيده اند عندليبان ناله در کنج قفس سر مي دهند باغ را در زوزه زاغ و زغن پيچيده اند غنچه ي مردانگي نشکفته مي ماند، مگر کسوت تهمينه را بر تهمتن پيچيده اند آسمان آبي شد از اظهار رحمت، از چه رو طوطيان، پرواز خود را در سخن پيچيده اند شهريارا چهارده منزل عقوبت ديده ام چشم ما را بر در بيت الحزن پيچيده اند شيشه جان مرا الماسها درهم شکست نعره مستانه ام را در کفن پيچيده اند تير، تابوت مرا فردا مشبک مي کند نسخه مرگ مرا همچون حسن پيچيده اند «زهر» ميداني که با پرورده ي زهرا چه کرد؟ لاله را در برگ سبز نسترن پيچيده اند آهِ نِي داني چرا در نينوا گل مي کند؟ بوريا بر نعش هفتاد و دوتن پيچيده اند بسم الله الرحمن الرحیم حسبنا الله و نعم الوکیل ... آل عمران 173...پشت و پناه ما خداست و چه پشت و پناه خوبی. |
|||
|
|
|
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان
1 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا