تدبر در قرآن مجید

[safirashgh]

بسم الله الرحمن الرحيم

السلام عليك يا مولاي يا صاحب الزمان؛ ادركنا

سلام بر دوستان گرانمايه


نمي دانم تا كنون شده است به اين خطاب قرآن حكيم توجه بفرمائيد:


قُلْ أَرَأَیتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ یأْتِیكُمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ«الملك-30»

بگو: «آيا توجه نداريد كه اگر آب [گواراي] شما در زمین فرو رود، چه کسی می‌تواند آب جاری و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!»


شما چه پاسخي براي اين پرسش پرودگار ارائه مي فرمائيد؟
.
.
.
.

سوال اينست: چه كسي است كه مي‌تواند آن آب گوارا را براي شما بازگرداند؟

سوال به گونه‌اي طرح شده است كه شما خواهيد فرمود: خدايا فقط تو هستي كه مي تواني آن آب گوارا را براي ما بازگرداني.


اما آن آب گوارا:


در تفسير نور الثقلين ذيل آيه مذكور از امام كاظم سلام الله عليه روايت شده است:


عن موسي بن جعفر عليه السلام في قول الله عز و جل: قل ارايتم ان اصبح ماؤكم غورا فمن ياتيكم بماء معين؟ قال ان ارايتم ان اصبح امامكم غائبا فمن ياتيكم بامام مثله.

حضرت فرمودند منظور اينست كه اگر امامتان غايب شود، ديگر چه كسي است كه بتواند امامي مثل او برايتان بياورد.


اي خداي مهربان و بخشنده بندگان گنهكار و نالايق؛

امام ما، آن آب گوارا، غايب شده‌اند و مي‌دانيم كه فقط شمايي كه قادريد ايشان را به ما بازگردانيد.

خدايا زاري و بيچارگي ما را درياب و ايشان را به ما بازگردان كه همانا شما مهربان و آمرزنده هستي.