دانشنامه سوره هاي قرآن حکیم

[آشنای غریب]

سوره:فاتحه الکتاب


تعداد آیات:7


محل نزول:مکه


تعداد کلمات:29


تعداد حروف:142


معنی عنوان سوره:


گشاینده


علت نام گذاری:


چون آغازگر قرآن است به اين نام ناميده شده و اين سوره در زمان خود پيامبر (ص)نيز همين نام را داشته است و به خاطر حمد و ستايشي كه از خداوند به عمل آمده نام ديگر سوره حمد است.«آيه 1/حمد»


نام های دیگر سوره:


حمد،وافيه,شكر,سبع الثاني,ام الكتاب,اساس,كافيه,الكنز، ام القرآن، مناجات، شفا، دعا، صلوة


محتوای سوره:


نعمتها و تربيت همه موجودات از ذات مقدس خدا سرچشمه مي گيرد.اساس خلقت و تربيت و حاكميت خدا بر پايه رحمت و رحمانيت است.توجه به معاد و سراي پاداش اعمال و حاكميت خدا بر آن دادگاه.بيانگر توحيد در عبادت و تكيه گاه انسان به خدا.بيان نياز و عشق بندگان به هدايت الهي.توضيح صراط مستقيم كه از راه مغضوبين و گمراهان جداست.اوّلش ستايش، وسطش اخلاص و آخرش نيايش است.


ترتیب:


به ترتيب جمع آوري، اولين سوره است كه در قرآن آمده است. به ترتيب نزول، يك بار در مكه و يك بار در مدينه نازل شده است .


داستان های سوره:
ندارد


اولین آیه سوره:


الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ


آیه پایانی سوره:


صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ


فضیلت تلاوت سوره:


پيامبر اسلام (ص) فرمود: «هر مسلماني سوره حمد را بخواند, پاداش او به اندازه كسي است كه دو سوم قرآن را خوانده است ». از علي(ع) نقل شده كه پيامبر(ص) فرمود: «خداوند بزرگ به خاطر دادن سوره حمد بر من منت نهاده و آنرا در برابر قرآن عظيم قرار داده و سوره حمد با ارزشترين ذخاير عرش خداست».