ثانیه ها

[seraj73]

به آسمان نگاه کن...

ابرها میگذرند و پرنده ها آواز سر می دهند, درختان با نسیم بهاری و با صدای قناری

می رقصند و می رقصند

غروب بار دیگر آسمان و زمین را درنوردید دشت در سکوتی آرامش بخش فرو رفته

برکه حرفی برای گفتن ندارد, سنگ هم همچنان صبور نشسته.

آهسته آهسته روشنی روز جای خود را به تاریکی شب می دهد

به آسمان نگاه کن...

ابرها ایستاده اند, و پرنده در لانه های خود به سر می برند در ختان خسته از رقصیدن

و برکه هم ...

فردا جمعه است

چشمها به سوی شرق خیره شده خواب در سرسرای چشم جان دار و بی جان معنایی ندارد. شب

شبه انتظار است ,ضربان قلب ها به شماره افتاده, و همه منتظر آمدن تو هستند

فردا جمعه ی دیگر در پیش چشمان بی رمق منتظرانت رقم می خورد

دستها برای دعا بالا آمده هر کس در خلوت خود تو را می طلبد هیا هویی شده

همه به جنب و جوش افتاده ,اولین صدا از برکه آمد.

پیاپی می گفت:خدا کند تو بیایی

ساعتی نگذشت

بار دیگر سکوت همه جا را فرا گرفته بر خلاف میل باطنی, خستگی انتظار, بر همه چیره شد

همه به خوابی سنگین رفته

حال جمعه است و چشمها در رویای ظهور به سر میبرد.

تلالو پرتوهای خورشید از لا به لای ابرها چه دیدنی شده, دشت بوی تازگی به خود گرفته ,آب برکه هم چه سرد و گوارا شده

از صدای بلبل نپرس که روح را بد را نوازش میکند

همه از خواب غفلت بیدار شده تازه چشمها سو گرفته. دیده گان به سمت شرق پرستو با صدای بغض آلود و با چشمانی گریان به آرامی گفت: او نمیاده!!!

شاپرک با صدایی رسا گفت هنوز جمعه است..او خواهد آمد!!!

امروز ثانیه ها در غیبت تو چه سخت میگذرد تا یک آن دو شود عمری گذشته و قرنی عبور کرده..

قلبم توان ایستادگی را ندارد در هر دم بدون تو تیری میکشد و نفسم را بند می آورد گویی که من مرگ را با دستان خود لمس میکنم.

با تمام طویل بودن وقت انتظار خورشید به نیمه آسمان دوید...

پروانه صدا زد

به آسمان نگاه کن...

بغض در صدای کس و نا کس شنیده می شد, با گریه سلام میکردن و با ناله نگاه

طولی نکشید خورشید هم قدم زنان آسمان را خوش و خرم پشت سر گذاشت...

و آسمان سرخ شد از دوریت

بغضها شکست اشکها جاری شد وناله به آسمان رفت .این جمعه هم نمیایی؟؟

گر نگاه کنی گمان بری که این دشت را ماتم زده گویی اینان پدر مردگانی هستند که در غم وفات پدر خویش جامه می درند, گویی نا امید شده و امیدی به آمدنت ندارند

پرستو از غمت دق کرد و شاپرک از هوش رفت, آسمان از فراقت کبود شد و برکه از آتش هجر تو خشک شد

دیگر جمعه سر رسید و تو نیامدی ,بدرود جمعه و سلام جمعه دیگر

دیگر جمعه ای در کار نیست مهتاب نشان از روز دیگر را میده..

پروانه با بال سوخته گفت

شاید این جمعه بیاید شاید....

اللهم عجل لولیک الفرج