آخرين آيه قراني كه شما را به تفكر واداشت؟ (با ترجمه)

[آشنای غریب]

بسم الله الرحمن الرحیم
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاءُ ۖ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ
مگر نمی‌دانی که خداوند ابرها را آهسته به سوی هم می‌راند، سپس میان آنها ‌پیوند می‌زند؛ بعد آنها را متراکم و انباشته می‌سازد، آن گاه می‌بینی که باران از لابلای آنها بیرون می‌آید، و نیز خداوند از آسمان، از ابرهایی که مثل کوه هستند، تگرگهای بزرگی را فرو می‌فرستد، و آن را به هرکس بخواهد می‌رساند، و از هرکس بخواهد دور می‌دارد. درخشش برق ابرها [آنقدر نیرومند است که] نزدیک است چشم‌ها را خیره و از میان بردارد.
نور-آیه ۴۳