در جایی مطالعه نمودم که در هنگام سجده انسان از لحاظ جسمی و روحی طوری قرار میگیرد که انرژی های منفی بدن به زمین منتقل می شود و این باعث آرامش جسم و روح می شود
زمانی که انسان توجه کامل به خدا دارد و به غیر او نمی اندیشد ، قسمتی از مغز که مخصوص توجه به دوست است فعال می شود که فعال شدن این قسمت خود باعث آرامش می شود
اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
(۵ آذر ۱۳۹۰ ۰۱:۱۰ عصر)safirashgh نوشته: (۴ آذر ۱۳۹۰ ۰۴:۲۸ عصر)mosafer نوشته: با سلام
چیزی که خیلی برایم جالب بود آیه 18 سوره جن بود که تقریبا در مساجد ما به این موضوع توجه نمیشود . این آیه را بخوانید و نظر دهید که منظور بنده چه بوده فقط خواهشا با مدرک و دلیل بحث کنید تا بحث علمی شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ أَنَّ الْمَسجِدَ للَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً(18)
"و اينكه مساجد از آن خداست پس با خدا احدي را مخوانيد ( 18
)
. "
ترجمة الميزان ج : 20ص :75
أن المساجد لله فلا تدعوا مع الله احدا اين آيه عطف است بر آيه أنه استمع و جمله ان المساجد لله به منزله تعليل براي جمله بعد است كه ميفرمايد : پس با خدا احدي را نپرستيد و نخوانيد ، پس در حقيقت تقدير آيه چنين است : لا تدعوا مع الله احدا غيره لان المساجد لله - با خدا احدي غير او را مخوانيد ، براي اينكه مساجد تنها مال او است .
و مراد از دعا عبادت و پرستش است ، در جاي ديگر هم عبادت را دعا و دعا را عبادت خوانده و فرموده : و قال ربكم أدعوني استجب لكم ان الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنم داخرين
.
ترجمة الميزان ج : 20ص :77
مفسرين در اينكه منظور از مساجد چيست اختلاف كردهاند ، بعضي گفتهاند : مراد از آن ، كعبه است
.
بعضي گفتهاند : مسجد الحرام است
.
بعضي آن را مسجد الحرام و مسجد الأقصي دانستهاند
.
و اشكالي كه به اين سه قول وارد است اين است كه كلمه مساجد جمع است ، و با يك مسجد و دو مسجد
منطبق نميشود
.
بعضي ديگر گفتهاند : همه حرم است
.
اين قول هم بدون دليل حرف زدن است
.
بعضي گفتهاند : همه سطح زمين است ، چون رسول خدا (صلياللهعليهوآلهوسلّم) فرمود : همه زمين را براي من مسجد و طهور كردند ، اين حديث هم به بيش از اين دلالت ندارد كه امت اسلام ميتوانند در هر نقطه از زمين نماز بخوانند ، به خلاف آنچه از كيش يهود و نصاري مشهور است كه نمازشان تنها بايد در كنيسه و كليسا واقع شود حديث تنها جواز را ميرساند ، و اما اينكه همه زمين را مسجد بخواند تا هر جا كلمه مساجد گفته شد شامل قطعه قطعههاي سطح زمين گردد چنين دلالتي ندارد .
بعضي هم گفتهاند : مراد از آن نمازها است كه جز براي خدا خوانده نميشود ، اين نيز بدون دليل سخن گفتن است
.
و از امام جواد (عليهالسلام) روايت شده كه مراد از مساجد اعضاي هفتگانه بدن آدمي است كه در هنگام سجده بايد روي زمين قرار گيرد و عبارتند از : پيشاني ، دو كف دست ، دو سر زانو و دو سر انگشتان بزرگ پا ، كه روايتش به زودي در بحث روايتي از نظر شما خواهد گذشت ان شاء الله ، و همين معنا از سعيد بن جبير و فراء و زجاج نيز نقل شده
.
و اما با در نظر گرفتن اين حديث آنچه به نظر
ما مناسبتر است اين است كه بگوييم : مراد از براي خدا بودن مواضع سجده از انسان اين است كه مواضع هفتگانه سجود تشريعا به خدا اختصاص دارد ( نه اينكه غير از اين هفت عضو از بدن انسان ملك خدا نيست
.
نه ، همه ملك تكويني خدا هست و اين هفت عضو تشريعا هم از آن خداست ) و مراد از دعاء كه فرموده پس غير خدا را نخوانيد نيز همان سجده است ، چون روشنترين مظاهر و مصاديق عبادت و يا خصوص نماز همان سجده است ، و اصلا نماز به خاطر سجده است ، كه عبادت ناميده ميشود
.
دوستان و یاران قرآنی : این آیه شریفه به همراه ترجمه و تفسیر آن .
بسم الله جناب "مسافر گرامی " حالا شما شروع کنید ببینم منظور شما از پرسیدن این پرسش په بوده و ما رو از نگارش پست هاتون مستفیض بفرمایید؟ حالا جوابنده شمایید.
در جایی مطالعه نمودم که در هنگام سجده انسان از لحاظ جسمی و روحی طوری قرار میگیرد که انرژی های منفی بدن به زمین منتقل می شود و این باعث آرامش جسم و روح می شود
زمانی که انسان توجه کامل به خدا دارد و به غیر او نمی اندیشد ، قسمتی از مغز که مخصوص توجه به دوست است فعال می شود که فعال شدن این قسمت خود باعث آرامش می شود
اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود