اخراجی ها 3

[zinab]

با سلام خدمت شما بزرگواران نمیدانم از خانواده شهدا هستید یا جانباز و یا مفقود اثر ها اما بنده به نحوی در هر 3 گزینه شریک هستم. فیلم اخراجی ها از چند دیدگاه می تواند بررسی شود من فرزند یک جانباز هستم فرزند کسی که از جنگ و دوران جنگ یادگاری های بسیاری دارد هم خاطرات خوش و هم خاطرات تلخ هر چند من تلخ میدانم ولی خودش با افتخار یاد میکند اخراجی ها بیشتر به جنبه طنز فیلم پرداخته اینکه مردم به فیلم به منزله فیلم بودنش نکاه کنند اما من از نزدیک پدری را دیدم که به محض دیدن یک فیلم انقلابی حالش متشنج میشد و سرش را میگرفت و میگفت یا زهرا یا مهدی و شیون میزد تمام وجودمان پر از استرس میشد چرا چرا پدر بخاطر چه چیزی اینقدر داوطلبانه به جبهه رفتی ما به خنده تو نیاز داشتیم به باتو بودن نیاز داشتیم به اینکه لحظه ای تو را ارام ببینیم اما جوابی برای این سوالات وجود نداشت کم کم بزرگ شدیم و به رفتار پدر عادت کردیم به زود عصبانی شدنش به تنها بودنش در کنج خانه روستایی مان اما به یک جواب رسیدم انه برای خدا قیام کردند در راه خدا رفتند از ته دلشان رفتند با عشق و علاقه با اینکه 3 فرزند کوچک داشت باز هم مادر را تنها گذاشت و رفت اما در فیلم اخراجی ها اینها به طنز گرفته شده حال که این را مینویسم از پدرم دورم او شهره را با تمام امکاناتش رها نموده و به خلوت خود در روستا پناه برده دیگر صدای بلند را تحمل نمیکند حال برادر بزرگوارم شما بفرمایید ایا پدری هست در فیلم اخراجی که اینگونه زندگی کند ایا کسی هست از این پدر ها بپرسد حالتان چطور است پس به این نتیجه باید رسید فیلم اخراجی ها خوب است اما نه برای ماها که پدرمان را به جنگ هدیه دادیم اگر اینقدر معترضانه نوشتم شرمندم اما دلم سخت گرفته از همه انهایی که فقط در فیلم ها نقش بازی میکنند اما لحظه ای در میدان حقیقت نرفتند از اقای ده نمکی هم ممنونم ایشان شاید هدفی را دنبال میکنند شاید ایشان میخواهند به این نتیجه برسند که میدان برای همه باز است برای به خداوند رسیدن من فقط از این جنبه با ایشان موافقم.