توجه توجه: همت های بلند

[غریب ومنتظر(غریبه منتظر)]

سلام به همه دوستان ویاران قرانی عزیز
با تشکر از سفیر عشق وهدهد صبای وذوالقرنین ومنتظر
اول بیایم ببینیم کائنات چیه؟ببخشید از دوستان میدونم که همه اطلاعات جامع تری نسب به من دارین
کائنات:هر چیزی غیر از خدا وخودت میشه کائنات،با یه مثال ساده:مثلا دوست عزیز هدهد صبا رو در نظر میگیریم،کائنات هدهد صبا کیا وچیا هستن؟
کائنات هد هد صبا کل دنیا،تموم دوستان این تالار،حتی صندلی توی اتاقش میشه کائنات،من براش میشم کائنات،سفیر عشق ومنتظر براش میشن کائنات.
حالا در مورد اینکه سفیر عشق گفتن پس توکل به خدا چی میشه؟توکل به خدارو همه دارن،حتی همونیکه که از خدا چیزی زیاد نمیدونه،چون اون هم وقتی دیگه به آخر خط میرسه میگه خدا،چه میخواد ارمنی باشه،بودایی باشه،یا زردتشت،فرقی نمیکنه
در ضمن خدا نعماتشو برای همه قرار داده،چه اون که مسلمونه واونیکه مسلمون نیست،بایه ذره دقت می بینیم افراد موفق توی هر قشر مردم داریم.
حالا مسلمونا چیزایی دارن که دیگران ندارن،مسلمونا راه میانبر دارن به شرط اینکه بتونن اون راه میانبر رو خوب احساس ودرک کنن.
من بارها با این قضیه برخورد کردم واین کار رو با بچه های کوچیک انجام میدم،بهشون میگم نظرت راجع به این گل چیه؟هر کدومشون یه تعریفی داره،یکی کم ویکی زیاد،می بینی یکی بین اونا بصورت مفصل وکلماتی به زبونش میاره که برای ما بزرگترا عجیبه،اون تموم دیدی که از اون گل داره رو میگه واین وظیفه ماست که در جهت صحیح این دید رو تقویت کنیم.
وذوالقرنین مطلب جالبی رو عنوان کردن،آره اینا دقیقا توی زندگی ما تاثیر مستقیم داره،ومقداریش دست خودمونه ودرصدیش دست ما نیست.
سفیر عشق مطلبی رو عنوان کردن که اگه کسی همه این فاکتورها رو داشته باشه وهمش جولوش مانع بیاد،اون چی؟
دوست دارم نظر دوستان رو در مورد این موضوع بشنوم،تا اینکه خواسته باشم نظر خودم رو بگم
هدهد صبای عزیز،اگه هر کسی با دید باز به دنیا نیگا کنه وخودشو برای هر کنشی آماده داشته باشه به چیزایی دست پیدا میکنه که حتی با شصت سال تجربه نمیشه بدستش آورد
دنیا عجیب تر از این حرفاست،یه مثال ساده میزنم از طبیعت اطرافمون
مورچه رو مثال میزنم که روزانه غیر ممکنه این موجود نازنین وبا پشتکار زیاد رو نبینیم.
مورچه ها دسته بندی شده هستن،از یه طبقه پایین شروع میشه تا میرسه به طبقه فئودالها
دانشمندان به مطلب جالبی نسبت به این موجود دست پیدا کردند،اینجوریه که اول باید گروه های پایین تر از غذا استفاده کنن،یعنی از گروه های پایین شروع میشه وبعد به گروه های بالادست میرسه وجالب تر اینجاست اگه به عنوان مثال گروه 1 تا بصورت کامل از سهم غذای خودش استفاده نکنه،گروه 2 به هیچ عنوان شروع به استفاده از غذا نمیکنه
آیا ما انسانها همچین کاری میکنیم؟آیا واسه همدیگه که این مورچه ها فداکاری میکنن ما فداکاری می کنیم؟