آیه های ناب

[majidbaba]

سلام دوستان
با خودم خلوت کرده بودم و فکر میکردم ، به اینکه همه ما موقعی که یه گرفتاری یا ناراحتی یا هر مسئله نگران کننده ای برامون پیش میاد ، وقتی تو افکارمون داریم اطرافیامون (منظور دوست و فامیل و آشنا)رو سرچ میکنیم به بعض افراد که میرسیم ناخودآگاه یه حس آرامش بهمون دست میده (مثال وقتی بچه هستیم اگر مشکلی داشته باشیم وقتی به پدر و مادر فکر کنیم یه کم آروم میشیم و اطمینان خاطر پیدا میکنیم ) البته از این دست مسائل زیاده که قطعا شما هم تجربه های مختلفی میتونید مثال بزنید ،بگذریم ناگهان جرقه ای درذهنم زد و به یاد این آیه از قرآن مجید افتادم که میفرماید :



الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ‌ اللَّـهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ‌ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴿٢٨﴾ سوره رعد

میدونید چه نتیجه ای گرفتم؟
بنده به این نتیجه رسیدم چه زیباست که انسان به درجه ای برسه که یادش موجب آرامش خاطر دیگران بشه ،اما این درجه به سادگی کسب نمیشه ،جز اینکه شخص به معنی واقعی به منبع آرامش و اطمینان متصل شده باشه .

وقت بخیر
التماس دعا