حضرت رضا علیه السلام

[هُدهُد صبا]

اخلاقیات امام رضا

---

مشهور است که برجستگی‏های اخلاقی آن امام همام (علیه السلام) عبارت بوده‏اند از:

← زهد و بندگی
حضرت علی بن موسی (علیه السلام) در بی‌رغبتی به دنیا و بندگی خدا، جهد فراوان داشت. در پیش چشم مردم، آراسته بود و در خلوت، ساده زیست و زاهد. زبان مبارکش همواره به تلاوت قرآن بود و روزه بسیار می‏گرفت و عبادتی فراوان داشت. [sup][۲][/sup] [sup][۳][/sup] [sup][۴][/sup]

← فروتنی
در برابر مردم بسیار فروتن بود. هیچ‌گاه با کسی تندی نکرد و کلام کسی را نبُرید و پایش را هنگام نشستن پیش کسی دراز نکرد یا به دیوار تکیه نداد. [sup][۵][/sup] [sup][۶][/sup]

← علم
دانش امام رضا (علیه السلام) را نمی‏توان با کسی از مردمان زمانه‏اش به قیاس نهاد. فضل و برتری علمی‏اش همواره در مناظراتی که با علما و بزرگان دیگر ادیان و فِرَق برگزار می‏شد، آشکار بود و هیچ کس نتوانست‏ نکته‏ای بدو آموزد یا خرده‏ای علمی از او گیرد.

← سخاوت
امام رضا (علیه السلام) همچون پدران پاک خویش در این صفت شهره دوست و دشمن بود. یک بار در روز عرفه همه دارایی خویش را بخشید.
اصحاب با شگفتی تمام پرسیدند، آیا چنین بخششی روا است؟ فرمود: «نه تنها روا است که غنیمت است؛ غنیمتی برای کسب اجر و ثواب و کرامت.» [sup][۷][/sup]

← فصاحت و بلاغت
چون امام رضا (علیه السلام) در تشریح و بیان موضوعی لب به سخن می‏گشود، هر شنونده‏ای را به سکوت وا می‏داشت و بر هر کسی اثر می‏نهاد. او نیز همچون پدران پاکش بسیار فصیح و بلیغ بود.


۲.mall">↑ عیون اخبار الرّضا، ج۲، ص۱۷۶.mall">۳.mall"> ↑ عیون اخبار الرّضا، ج۲، ص۱۷۸.mall">۴.mall"> ↑ عیون اخبار الرّضا، ج۲، ص۱۸۳.mall">۵.mall"> ↑ عیون اخبار الرّضا، ج۲، ص۱۸۲.mall">۶.mall"> ↑ عیون اخبار الرّضا، ج۲، ص۱۸۳mall">۷.mall"> ↑ مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص۳۹۰.