مطلع عشق (مقام معظم رهبری)

[منتظر]

جا به جایی نقش ها ممنوع
بعضی از مسلک های غلط که این مخصوص زن ها هم نیست- مرد ها هم گاهی آن مسلک ها را دنبال میکنند- دنبال این هستند که بگویند: نه! بیایم اجناس این ترازو( نقش های زن و مرد) را جابه جا کنیم. حالا اگر این کار را بکنیم چه می شود؟ جز اینکه اشتباه می کنید و جز اینکه بوستان به زیبایی و نیکی پرداخته شده را خراب می کنید؟ غیر از این، کاری نمی کنید. فواید همدیگر را می برید، محیط خانواده را هم بی اعتنا میکنید. زن و مرد را نسبت به هم دچار دودلی میکنید. آن محبت و عشقی را که مایه اصلی کار است، از دست میدهید.
گاهی اتفاق می افتد مرد در خانه نقش زن را پیدا می کند. زن حاکم مطلق میشود و به مرد دستور میدهد این کار را بکن، آن کار را نکن.مرد هم دست بسته تسلیم است. خب چنین مردی دیگر نمی تواند تکیه گاه زن باشد.زن یک تکیه گاه خوب را دوست دارد.
گاهی اوقات از این طرف مرد چیزهایی را به زن تحمیل می کند، فرض کنید که تمام خرید و کار و سر و کله زدن با مراجعان با خانم است.چرا؟ چون من کار دارم، وقت ندارم. مبنا وقت نداشتن است! میگوید باید بروم اداره، کارها را باید آن خانم انجام دهد. یعنی کارهای بی جاذبه و سنگین برای زن. البته ممکن است سرگرمش کند اما این کار او نیست.

---

زن گل است نه کارپرداز شما
در روایات داریم «المراه ریحانه»، زن گل است. حالا شما ببینید، اگر مردی با یک گلی با خشونت و بی اعتنایی رفتار کند و پاس گل بودن او را ندارد، چقدر ظالم و بد است. مثل تحمیل کردن، زیاده روی کردن، زیاده خواهی کردن مردها از زن ها، توقعات بی جا و زیادی.
«المراه ریحانه و لیست بقهرمانه» قهرمان، یعنی همین کار پرداز امروز زندگی... این زن، کارپرداز شمانیست که همه ی کار های زندگیتان را روی دوش او بگذارید و بعد هم او را مواخذه کنید. نه! این یک گلی است در دست شما... حتی اگر دانشمند یا سیاستمدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگی او گل است.