دانشنامه حضرت خدیجه (س)

[آشنای غریب]

نمونۀ شجاعت و شهامت حضرت خدیجه ( س )


بانوی خردمند حجاز، نمونۀ شجاعت بود و سمبل صلابت در راه عدالت. بانوی پایداری قهرمانانه بود، و یکّه تاز میدان دفاع از حقوق انسان ها.
در استواری بسان کوه سر به آسمان ساییده و استوار بود و در شکوه، همچون صخرۀ محکم و استوار.
در تزلزل ناپذیری چون ستون نامریی و استوار آسمان بود، و در توفندگی چون اقیانوس موّاج و بی کرانه. در روشنگری بسان برق و درخشش برق بود، و در غرّش بر ضدّ ستم و تاریک اندیشی بسان رعد.
اگر پیامبر در برابر تاریک اندیشی و استبداد و انحصار ایستاد و مسیر نکبت بار تاریخ را تغییر داد، و در برابر تهدید و ارعاب و تطمیع و شگردهای رنگارنگ آنان، استوار و پرشهامت خروشید که: نه، به خدا سوگند اگر خورشید را در دست راست و ماه را در دست چپ من قرار دهند تا از ابلاغ پیام و تحقق عدل و داد و آزادی انسان چشم پوشم چنین نخواهد شد؛ بانوی آزادی، خدیجه (س) نیز همراه وهمپای پیامبر آزادی در گذر زمان پیش رفت، دردها و رنج ها را شهامتمندانه به جان خرید، پایداری ورزید، شجاعانه ایستادگی نمود و از روز آشنایی با پیامبر تا بعثت و از بعثت تا گرایش به اسلام، و از آغاز مخالفت زورمداران با پیامبر و پیام او تا اوج فشار و ددمنشی دشمن و تا محاصرۀ همه جانبه و تبعید به درّه های مکّه، همیشه و همه جا از مال و جان و اعتبارش مایه نهاد و از پشتیبانی نهضت و پیشوای آن دریغ نورزید و لحظه ای از برق شمشیرها نهراسید و با همۀ وجود نشان داد که در راه حق و عدالت خالصانه و روشنگرانه و شهامتمندانه در برابر بیداد می ایستد و از سرزنش هیچ سرزنش کنندۀ فریب کار و ستم پیشه ای نیز نمی هراسد؛ « يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ» (سوره مائده/ 54)