عهد و شرط با خدا

[هُدهُد صبا]

بزرگواران وفای به عهد خب خیلی مهمه مخصوصا با خدای خویش

اما از طرفی سعی کنیم که عمل کنیم اگر در ابتدا کمی عهد را شکستیم خود را تنبیه کنیم اما نه طوری که آزار جسمی ببینیم!

اینکه خود را داغ کنید شرعا درست نیست. در مثال ها دیدیم که طرف دستش را یه لحظه به شمع نزدیک می کند که بفهمد عمل گناهی که مرتکب شده عکس العملش همان سوختن و اتش است. در همین حد انسان باید متنبه و هشیار شود وگرنه ادمی اگر اتیش سوزی هم بشه نخواد بیدار بشه نمیشه!

تنبیه را مالی هم میشه حساب کرد.
مثلا میشه خود را جریمه نقدی کرد. هر گناه مثلا 5000 هزار تومان بندازیم صدقه. که یه عمل نیک انجام داده باشیم و امیدوار به ببخش باشیم و مجدد محکمتر از قبل متعهد می شویم که دیگر آن عمل خطا و نادرست و گناه را انجام ندهیم و از خود خدا کمک و یاری بخواهیم. و حدالمقدور خود را در معرض انجام آن گناه قرار ندهیم تا نفسمان قوی شود.