به یاد داشته باش که ...

[آشنای غریب]

مردمانی را دیدم که تسبیح به دست گرفته و دانه دانه ذکر تو را میشمردند به عادت ، آنگونه با شتاب و متصل نام تو را میخواندند که گویی در معامله ای از تو چیزی ستانده اند و اکنون بهای آن را میپردازند .


اندیشیدم که آیا در هر بار خواندن نامت ، بزرگی و لطفت را نیز در ذهن تداعی میکنند ؟


مردمانی را دیدم که کاغذی دعا به بهایی می خریدند و چون نسخه ای از فروشنده ، چند بار و چگونه خواندنش را برای رفع حاجت طلب میکردند .


اندیشیدم که آیا ترا می خوانیم تا بستانیم یا ترا می خوانیم چون دوستت داریم ؟


مهربانترین....


به ما بیاموز که دل آدمی عصاره وجود توست ، حرمت دل ها را از یاد نبریم .


به ما بیاموز که دوست داشتن را فراموش نکنیم و آنانکه دوستمان دارند را از خاطر نبریم .


به ما بیاموز که سوگند راست بودن دروغمان را نام تو نسازیم .


به ما بیاموز که به ناحق کردن حق دیگری عادت نکنیم .


و به من بیاموز که دوستی ام را بندی به پای دوستان نسازم و در همه حال به آنان مهر ورزم حتی اگر روزی فراموش شوم ....