توکل و اطمینان

[مشکات]

...ادامه

توکل چیست ؟

شاید بپرسید این توکل با این همه توانایی که توصیف می کنید ، چیست ؟ از کجا و چگونه باید تهیه شود ؟

توکل به معنای " وکیل گرفتن در کاری و اعتماد به وکالت او " است .
معمولاً همه ی انسانها وقتی با مشکلی روبرو می شوند که احتمال می دهند خودشان از پس انجام آن بر نمی آیند ،
به سراغ افرادی می روند که در حل آن مشکل تخصص داشته باشند .
به عنوان مثال اگر کودکی بیمار شود ، پدر و مادر او برای مداوایش نزد متخصصی می روند که در مورد آن بیماری تخصص بالایی داشته باشد .

حال ما انسانها جای این را ندارد که کمی بیاندیشیم و ببینیم که وقتی یک جسم که مادی است ،
بیمار می شود نیاز به درمان دارد ،چه طور است که روح معنوی و وسیع نیاز به تکیه به پناهگاهی ندارد؟!

گاهی اوقات انسان ها چوب حراج به انسانیّت خود می زنند وروح خود را در بازار به حراج می گذارند .
گاهی این بشر به قدری به عقل و زرنگی خود اعتماد می کند که هیچ کس را جز خودش قبول ندارد .

واقعاًچرا این گونه می شویم ؟!

توکل به معنای " وکیل گرفتن در کاری و اعتماد به وکالت او " است .
معمولاً همه ی انسانها وقتی با مشکلی روبرو می شوند که احتمال می دهند خودشان از پس انجام آن بر نمی آیند ،
به سراغ افرادی می روند که در حل آن مشکل تخصص داشته باشند .

بیماری واگیر دار

شاید جواب این چراها این باشد که ما هنوز به این باور نرسیده ایم که دشمن قدری داریم .
دشمنی که همه فن حریفه و لحظه به لحظه در کمین ما نشسته و قسم یاد کرده که همه را اغوا خواهد کرد .
هنوز باور نکرده ایم که دشمن ما با ابزار دنیا و زرق و برق های آن در لیست بیماری های واگیر دار وجود دارد و ما آن را نادیده گرفته ایم .

هنوز باور نکرده ایم که ما نا توانیم و به خودی خود شکستنی هستیم .
مگر ابلیس بعد از آن همه عبادت با کبر خود ،بیچاره نشد ؟!
مگر طلحه وزبیر نبودند که به خاطر طمع به رزق بیشتر به مقابله با امامشان بر خاستند وجنگ جمل را راه انداختند .
مگر در صحرای کربلا نبودند کسانی که از سجده ی ظاهری فراوان ، پیشانی هایشان پینه بسته بود ،
اما دستان همان آدم های به ظاهر نماز شب خوان به خون حسین ، آغشته شد .

اگر فقر وناتوان بودنمان را باور کنیم و یقین داشته باشیم که شکستنی هستیم ،
قطعاً به این موضوع پی خواهیم برد که به یک پناهگاهی نیاز داریم که بتواند ما را از شیطنت های ابلیس حفظ کند .

به چه چیز و چه کسی پناه ببریم ؟!

تا اینجا فهمیدیم که اگر بخواهیم خود را بی نیاز بدانیم ، ضرر بزرگی کرده ایم وطغیان خواهیم کرد .[5]
بنابر این هیچ یک از مادیات و ثروت و قدرت نمی توانند پناهگاه و تکیه گاه خوبی برای ما باشند ،
در ضمن این تکیه گاه نمی تواند بشری مثل ما باشد ، چرا که مانند ما ناتوان ،فقیر و بی پناه خواهد بود .

نسخه ی نهایی وشفا بخش

ما به دنبال کسی می گردیم که تمام دشمنان ما را بشناسد
و راه مقابله با آنان رانیز به ما آموزش دهد .
بله ، او کسی نیست جز خدای قادر و توانا .
خدایی که اگر پشتیبانی ما را برعهده گیرد ،اگر تمام دنیا نیز علیه ما قیام کنند ،
با وجود او موفق نخواهند شد .6

اگر بنا بود که پس از نمازهایمان وارد بهشت خداشویم و همه ی انسانها صالح می شدند
و کار و تلاشی نبود ، دیگر پاداش و عقوبت معنایی نداشت .

5- علق /6
6- آل عمران /160
ادامه دارد....
تهیه شده توسط گروه دین و اندیشه تبیان