توکل و اطمینان

[ذوالقرنین]

سلام :

امام صادق عليه السلام فرمودند:

الرِّضا بِمَكْرُوهِ الْقَضا، مِنْ أعْلی دَرَجاتِ الْیَقینِ.

راضی بودن به سخت‌ترین مقدّرات الهی از عالی‌ترین مراتب ایمان و یقین خواهد بود.‏

من این حدیثو از پست " روایات تامل انگیز " برداشتم .

فکر میکنم وقتی اطمینان داشته باشیم که خالق ما ، خدای مهربونی که همیشه بهترین ها رو برای ما خواسته ، ( حتی در سخت ترین لحظات زندگی که ما توانایی و تاب صبر و شکیبایی رو نداریم و بی تابی میکنیم برای رفع هر چه سریع تر اون ؛ که دلیلش به نظر میرسه نا آگاهی باشه و این که به حکمت اون پیشامد واقف نیستیم )همیشه سعی میکنیم صبور باشیم و راضی .

گاهی باید تو هم سعی کنی ، بجنگی ، تلاش کنی که حل کنی .
اما به قول یکی از بهترین معلم های زندگیم : " ما باید 99 قدم بریم جلو و قدم آخر رو بسپاریم به خدا ، اگه قرار باشه درست بشه ، شک نکنیم و اعتماد داشته باشیم ، اطمینان داشته باشیم که خودش همه چیز رو درست میکنه ."
آخ که چقدر دلم برای این معلمم تنگ شده

خیلی سخته ، واقعا خیلی سخته که وقتی از زمین و زمان می باره صبور باشی ، به زمین و زمان لعن و نفرین نفرستی ؛ اما چه لذتی داره ، وقتی صبوری میکنی و توکل میکنی به خدا و اطمینان داری خیلی زود همه چیز تموم میشه .و وقتی این اتفاق افتاد و همه چیز درست شد یه حس خاصی داری، شاید حس نزدیکی و دوستی با خدا .
و ...