دنیای زبان

[zeinab]

((به نام خدا))

5.استهزاء وتمسخر

هرچند میان ریشه لغوی ومفهومی ((استهزاء))و((تمسخر)) تفاوت هایی وجود دارد،قدر مشترک هر دو واژه دستاویز ملعبه وریشخند قرار دادن اشخاص است.

استهزاء وتمسخر،اصولا مذموم است،واین مذمومیت در خصوص پیامبران اللهی،امامان معصوم واولیاء خداوند مطلقا ممنوع بوده ونادرست تلقی می شود وموجب ((کفر)) و ((ارتداد))

می شود.

در قرآن آمده است:

((و قد نزل علیکم فی الکتاب ان اذا سمعتم آیات الله یکفر بها ویستهزا بها فلاتقعدوا

معهم حتی یخوضوا فی حدیث غیره انکم اذا مثلهم ان الله جامع المنافقین والکافرین

فی جهنم جمیعا[1]))

((وبه تحقیق،خدا در کتاب قرآن بر شما نازل کرد:هرگاه

شنیدید آیات خدا مورد کفر وانکار ومسخره قرار می گیرد،با آنان منشینید،تا به

سختی غیر از آن فرو روند ودر صورت تخلف شما بی گمان مانندآنان خواهید بود.

خدا،بی چون همگی منافقان وکافران را در دوزخ گرد آورنده است.))

در حدیثی از رسول خدا آمده است:

((ان المستهزئین بالناس یفتح لاحدهم باب من الجنه،فیقال:هلم هلم!فیجیء بکربه

وغمه،فاذا اتی اغلق دونه فما یزال کذلک حتی یفتح له الباب،فیقال له:هلم

هلم،فما یاتیه[2]))

((برای استهزاء کنندگان مردمان،در قیامت دری از بهشت

بازمی شود که می گوید،پیش بیا،پیش بیا!پس او با غم ها وغصه ها به سوی آن

می رود،زمانی که نزدیک می شود،بسته می شود.آنگاه دری دیگر برایش گشوده

می شود که باز می گوید:پیش بیا،پیش بیا! پس وی با غم ها وغصه های خود می

آید،زمانی که می رسد،بسته می شود،وچنین است تا دری برایش باز می شود که

می گوید:پیش بیا،پیش بیا و او نمی آید.

----------------------------------------------------------------------
1-((سوره ی نسآء/آیه 140)).

2-((جامع السادات))2/298.
[font=Verdana][/font]