دنیای زبان

[zeinab]

((به نام خدا))
2.آزار اهل ایمان
اهل ایمان-درهرملت وهرمسلک وهرمرامی که باشند-اساسا واجد حرمت واحترام اندوآزردن آنها-خصوصا اگر به خاطر ایمانشان باشد-نه تنها خوب نیست،بلکه از اوصاف مذموم وناپسند اخلاقی وغیرانسانی محسوب می شودکه بخش عمده آن،از ((زبان))ناشی میشود.
قرآن می فرماید:
((ان الذین یوذون الله ورسوله لعنهم الله فی الدنیا والآخره اعد لهم عذابا مهینا.(سوره ی الاحزاب/57)))
(کسانی که مردان وزنان اهل ایمان را بدون اینکه کاری کرده باشند،می آزارند،به درستی که بار بهتان راحمل میکنندوگناهی آشکار.)
در کلام علی(ع) نیز آمده است:
((فالمسلم من سلم المسلمون من لسانه ویده الا بالحق ولا یحل اذی المسلم الا بما یجب.(نهج البلاغه/خطبه167)))
(مسلم کسی است که مسلم های دیگر،اززبان ودست اودرامنیت باشند،مگر اینکه حق شان عدم آرامش باشدوآزردن مسلمان،حلال نیست، مگر درمواردی که وجوب دارد.)