فلسفه روزه چیست ؟

[LeMa.89]

روزه ابعاد گوناگونی دارد ، و آثار فراوانی از نظر مادی و معنوی در وجود انسان می گذارد ،
که از همه مهم تر " بعد اخلاقی " و فلسفه تربیتی آن است .
از فواید مهم روزه این است که
روح انسان را " تلطیف " ،
و اراده انسان را " قوی " ،
و غرایز او را " تعدیل " می کند .
روزه دار باید در حال روزه با وجود گرسنگی و تشنگی از غذا و آب و همچنین لذت جنسی چشم ببوشد ،
و عملا ثابت کند که او همچون حیوان در بند اصطبل و علف نیست ،
او می تواند زمام نفس سرکش را به دست گیرد ، و بر هوس ها و شهوات خود مسلط گردد .
در حقیقت بزرگترین فلسفه روزه ، همین اثر روحانی و معنوی آن است ،
انسانی که انواع غذا و نوشابه ها در اختیار دارد و هر لحظه تشنه و گرسنه شد به سراغ آن می رود ،
همانند درختانی است که در بناه دیوار های باغ بر لب نهر ها می رو یند ،
این درختان ناز برورده ، بسیار کم مقاومت و کم دوامند ،
اگر چند روزی آب از بای آن ها قطع شود بزمرده می شوند و می خشکند .
اما درختانی که از لابلای صخره ها در دل کوه ها و بیابان ها می رویند و نوازشگر شاخه هایشان از همان طفولیت ،
طوفان های سخت و آفتاب سوزان و سرمای زمستان است
وبا انواع محرومیت ها دست به گریبانند ،
محکم و با دوام و بر استقامت و سخت کوش و سخت جانند !
روزه نیز با روح و جان انسان همین عمل را انجام می دهد و با محدودیت های موقت ،
به او مقاومت و قدرت اراده و توان مبارزه با حوادث سخت می بخشد
و چون غرایز سرکش را کنترل می کند بر قلب انسان نور و صفا می باشد .

این مطلب ادامه دارد ...