موقععيت شيطان در ماه رمضان

[ذوالقرنین]

يکي از مشکلات در زندگي بشر،به ويژه مومنان،وسوسه هاي شيطان است.در اين زمينه

فرمود:«والشياطينُ مَغلوله» شيطان ها در اين ماه در زنجيرند و تنها پارس مي کنند؛اما کسي را

نمي گزند. شيطان موجودي است که به اذن خداي سبحان وسوسه مي کند. وسوسه ي

شيطان نعمت و رحمت است؛چون هر کسي به جايي رسيد،در اثر مبارزه با وسوسه،در ميدان

جهاد اکبر بود که پيروز شد.

اگر وسوسه نباشد و راه براي گناه باز نباشد، راه اطاعت يک طرفه است و اطاعت ضروري

ميشود و اگر اطاعت ضروري شد ديگر جا براي ضرورت وحي و رسالت و تکليف و دين نخواهد

بود.

عالَمي که در آن گناه نباشد،عالم دين و تکليف و امر و نهي و مانند آن نيست.

شيطان در حدّ وسوسه ماموريت دارد که پارس کند، آنکه آشناست به اين پارس اعتنا نمي کند،

راه را طي کرده و به مقصد مي رسد. اما بيگانه بيراهه مي رود و به دام شيطان مي افتد.

شيطان پارس را به گزيدن تبديل مي کند و از آن به بعد مي گزد! البته شيطان تحت ولايت خداي

سبحان است؛ بدون اذن خدا کاري نمي کند و در قيامت صريحاً مي گويد: «فَلا تَلوموني وَلوموا

انفُسَکُم ما انا بمُصرخکم وَ ما انتم بمُصرخي»(سورة ابراهيم، آية 22) امروز نه من به داد شما

مي رسم نه شما به داد من مي رسيد.من بر شما مسلط نبودم؛ فقط شما را دعوت کردم،

خودتان آمديد. «اِنَّ الله وَعدکم وعد الحَقّ و وَعدتکم فَاخلفتکم»(سورة‌ ابراهيم، آية‌22) خدا

وعدة حق داد و من وعدة فريب. وعدة حق را نپذيرفتيد و وعدة آميخته به فريب من را پذيرفتيد؛

پس من سلطه اي برشما ندارم.

اگر کسي وعده ي الهي را عمداً پشت سر گذاشت و به دنبال فريب شيطان رفت، خداي

سبحان به او مهلت مي دهد. اگر از اين مهلت استفاده نکرد،از آن به بعد شيطان را بر او مسلط

مي کند. لذا به عنوان کيفر فرمود:«الَم تَرَ انّا ارسَلنا الشياطين عَلي الکافِرين توزّهم ازّاً»(سوره

مريم، آية 83) ما شيطان ها را بر کفار مسلط کرديم تا سخت آنها را آزار دهند و از سعادت ابد

محرومشان سازند.در جاي ديگر فرمود:«اِنّا جَعلنا الشياطين اَولياء لِلّذين لا يومِنون»(سورة

اعراف، آية 27) آنها که مومن نيستند، تحت ولايت شيطانند.و خداي سبحان شيطان را مانند

کلب معلَّم (سگ دست آموز) بر آنها مسلط کرد. اين سگ تربيت شده در ماه مبارک رمضان

بسته است. عملاً کاري نکنيد که باز شود.

او فقط از دور پارس مي کند، مبادا با دست خود زنجيرش را باز کنيد؛ که خداي سبحان او را بر

شما مسلط کند.

در اينجا سوالي است که اگر ملائکه گناه نمي کنند،پس شيطان چگونه گناه کرد؟

جواب اين است که شيطان از جن است و در بين فرشتگان بود ولي فرشته نبود.

قران کريم درباره شيطان مي فرمايد: «کانَ مِنَ الجِنِّ فَفَسَقَ عَن اَمر ِ رَبّه».(سوره کهف، آيه 50)

شيطان خود به خداوند گفت:مرا از آتش خلق کردي، خدا هم او را تکذيب نکرد. و اصل اينکه جنّ

از آتش خلق شده درقرآن کريم مورد تاييد است.

فرشته معصيت نمي کند. و جن، گاهي اطاعت دارد و گاهي عصيان!

لذا فرمود: «وَالشَّياطينَ مَغلوله فَاسئلوا رَبَّکم اَن لا يسلِطُها عَليکم»

از خدا مسئلت کنيد تا شيطان را برشما مسلط نکند. اگر خدا بخواهد شيطان را مسلط کند او را

به وسيله ابزار دروني و خاطرات نفساني بر ما مسلط مي کند. قواي نفساني ما را ابزار دست

شيطان قرار مي دهد .