الهی نامه استاد حسن زاده آملی

[zeinab]

((به نام خدا))
الهى روى زمينت حيوانستان شد حسن را بآسمان انسانستانت انس ده.

الهى اين چه وادى است كه تا بخواهم سر مويى نزديك شوم فرسنگها دور ميشوم.

الهى خاطر ما را از خطور خطيئه نگهدار.

الهى بحق آنانى كه از ديده مردم غائبند اين غائب را در حضور بميران.

الهى دل خوشم كه شاخه اى از شجره طوبايم.

الهى ساعد علويم ده تا ابراهيم سان بت نفس را بشكنم و نفثم را نفس رحمانى گردان تا عيسى آسا در دمم.

الهى خوشا آنانكه در فلوات عشق تو هائمند و از خود بدر شدند و بتو قائمند.

الهى اين گدايان جان براى جماد مى دهند، حسن جان براى حيوة ندهد.

الهى موج از دريا خيزد و با وى آميزد و در وى گريزد و از وى ناگزير است انا لله و انا اليه راجعون.

الهى شكرت كه ديده جهان بين ندارم هو الاول و الآخر و الظاهر و الباطن.

الهى شكرت كه نفخه و نفسى از دم عيسوى را به حسن داده اى كه مرده زنده مى كند.