الهی نامه استاد حسن زاده آملی

[zeinab]

((به نام خدا))
سلام به کاربران عزیز
الهى اينحرفها را كى به من ياد ميدهد و از كجا نازل ميشود.

الهى حسن روزگارى نگذرانيد بلكه روزگار بر او گذشت.

الهى شكرت كه از شرق تا غرب عالم به حسن خدمت مى كنند.

الهى در شگفتم از كسيكه گويد به فلانى مرگ ناگهانى رسيد.

الهى تاكنون بزحمتم از بيرون ميطلبيدم و اينك برحمتت از درون ميجويم.

الهى شكرت كه در كسوتيم كه اهل معصيت از آن شرم دارند.

الهى اين بنده از روى خود شرمنده است چگونه از پروردگارش شرمسار نباشد.

الهى چون از تو پرسم دانايان كليد سرگردانيم دهند كه در دل است، خود دل در كجاست.

الهى چگونه حسن از عهد شكر جودت برآيد كه دار غير متناهى وجودت را به او بخشيدى.

الهى شكرت كه همه كواكب و ايام را براى حسن سعد گردانيدى.

الهى جمعى از تو ترسند و خلقى از مرگ و حسن از خود.

الهى يكى نان دارد و دندان ندارد و يكى جان دارد و جانان ندارد شكرت كه حسن هم اين دارد و هم آن دارد.

الهى شكرت كه بناز و نعمت پرورده نشدم و گرنه از كجا حسن ميشدم.

الهى اگر حسن مال مى يافت و حال نمى يافت از حسرت چه مى كرد.

الهى چونست كه اندوه تو مايه دل شادى است و بندگى تو برات آزادى.

الهى تاكنون مى گفتم جهانرا براى ما آفريدى اكنون فهميدم كه خودت هم براى مايى.

الهى ادراك مفاهيم اسماء كه بدين پايه لذت بخش است ادراك حقائق آنها چون خواهد بود.

الهى حسن كه بدين اندازه حسن است حسن آفرين چون باشد فتبارك الله احسن الخالقين.

الهى اگر حسن از تو جز تو خواهد فرق ميان او و بت پرست چيست.

الهى از گفتن نفى و اثبات شرم دارم كه اثباتيم، لا اله الا الله را ديگران بگويند و الله را حسن.

الهى شكرت كه دل بيدردم را بدرد آوردى.