الهی نامه استاد حسن زاده آملی

[zeinab]

(به نام خدا)
الهى شكرت كه حقير و فقيرم نه امير و وزير.

الهى چگونه حاضر نباشم كه معلوم تو بلكه علم توام وسع ربى كل شى ء علما.

الهى چگونه از عهده شكر برآيم كه اين بى نام و نشانرا سر و سامان داده اى.

الهى تا كنون ديوانه فرزانه نما بودم و اينك فرزانه ديوانه نما شدم.

الهى عاشق را با شعر و شاعرى و سجع و قافيه پردازى و الفاظ بازى چه كار.

الهى بلبل به چمن خوش است و جعل به چمين.حسن را آنچنان كن نه اينچنين.

الهى از خوردن در شگفتم كه جماد را حيوان مى كند و حيوان را انسان.

الهى مرا بنعمت لقايت متنعم فرموده اى چگونه شكر آن بگذارم.

الهى شكرت كه به جنت لقايت در آمدم.

الهى كجا سر دوست از دوست مستور است چگونه حسن دعوى دوستى كند كه مهجور است.

الهى يك عمر امروز را فردا بردم توفيقم ده كه حال فردا را بامروز آورم.

الهى ثمره درس و بحث و فكر و ذكرم اين شد كه جهانرا جهانبانى است و جان را جانانى.