دل گفته هایمان با معبود
۱۴ اسفند ۱۴۰۰, ۱۲:۲۰ صبح
ارسال: #204
|
|||
|
|||
RE: دل گفته هایمان با معبود
الهی تو در جویبار رگهایم جریان داری
در همه نفسهایم جاری هستی و در شگفتی های وجودم بودنت را به تماشا گذاشته ای وهر تپش دلم تو را فریاد میزند خدایا در کعبه چرا؟! تو در قلب منی سرگشتگی ، در بادیه ها چرا ؟ در دل منی ، در بی سوئی ها و بی کرانگی هاچرا ؟ تو در جان منی... نازنین خدای من ، برای همه دوستانم عشق حقیقی،سلامتی،آرامش و نیکبختی را آرزو دارم خدایا عطا کن به آنان هر آنچه برایشان خیر است و دلشان را لبریز از شادی کن ، آمییییییین "الهی"... گاهی حجم دنیای درونمان ازوجودت تهی میشود؛ آنوقت ما می مانیم و تنهایی و ترس، درها دیوار میشوند به رویمان ؛ و امیدهایمان یک آرزوی دوراز دسترس تنها نور وجود مقدست دل ما را آرام نگه می دارد؛ نورت را هر روزبه دلمان بتابان ای روشنی بخش درتاریکیهای سخت "خداوندا"... اراده مان را به زمان کودکی باز گردان، همان زمان که برای یکبار ایستادن هزار بار می افتادیم.... اما ناامید نمیشدیم! یا رب العالمین ما را دریاب ،،،، آمیـن خداوند می بیند می داند می تواند
|
|||
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان
1 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا