خاطره بزرگان دين

[کبوتر حرم]

استاد پناهیان در سخنرانی‌اش به خاطره زیبایی اشاره می‌کند که می‌تواند بسیار آموزنده باشد:

یک روز یک دانشجویی به من گفت:" می‌خواهم بروم درخوابگاه دانشگاه کار فرهنگی بکنم" گفتم:"رخت بلدی بشویی؟" گفت:"رخت؟" گفتم:"لباس هم اتاقی خودت را بلدی بشویی؟" گفت:"حاج آقا این جا که جبهه نیست از این کارها بکنیم" گفتم:"هم اتاقیت انسان هست یا نه؟" گفت:"چرا!" گفتم:"به خاطر انسانیتش حاضری لباسش را بشوری؟" گفت:"راستش نه." گفتم:"پس به تو چه ربطی دارد که او می‌خواهد به بهشت برود یا به جهنم. اصلا تو چکاره‌ای که بخواهی برای او کار فرهنگی بکنی؟ تو این کاره نیستی. کسی می رود کار فرهنگی می‌کند که حاضر است رخت او را هم بشوید. چون این روحیه، روحیه فرهنگ دفاع مقدس بود."