آستان نماز

[مشکات]

سجاده عشق را بگشاي و
تلألؤ نوراني تسبيح را ببين كه يادآور پهلوي شكسته زهرا است و
مظلوميت اهل بيت را از عطر تربت پاك حسين استشمام كن و
ببين كه چگونه الله اكبر جا نمازت تو را به خدا، نزديك مي كند.
گوش كن ! صداي بال فرشتگان مي آيد كه براي ديدار تو به زمين مي آيند. عطرگل محمدي بال هايشان فضا را پر كرده است.
حس كن! ملك الموت در پشت سرت است و شايد اين آخرين نمازت باشد.
پس خوب توجه كن! توجه كن چه مي خواني و با چه حالي مي خواني و براي كه مي خواني.
زير پايت را ديدي؟ تاريكي قبر را مي گويم، جسم فاني خود را كه در كفن پوشيده شده. پس با عشق نماز بخوان.
چشمهايت را بگشا، بهشت پيش روي توست، اگر مخاطب فقط خدا باشد و خدا؛
جهنم را نظاره كن و عذاب الهي را بنگر كه براي نماز خوانان بي توجه است.
پس دعا كن، دستانت را بالا بر« وقنا عذاب النار» را تكرار كن حمد و ثناي پروردگارت را بگو و مانند ستوني فروريخته در برابر قدرت لايزال الهي سرخم كن و جانانه سبحان الله بگو. پس خاشعانه سر بر تربت ثارالله گزار و اين بار با حال زار سبحان الله را تكرار كن كه همه چيز نماز در سجده است. آنگاه كه فرشتگان بر شانه ات فرود مي آيند و دسته دسته گل را برجاي زانوان عاشق و سر خاشعت مي ريزند.
اي عاشق دلباخته بلند شو، خدا سجده ات را پذيرفت. بلند شو كه تو زنده شدي و خدا مشتاقانه منتظر ركعت بعدي توست.
اگر مي دانستي كه خدا چقدر دوستت دارد آنوقت، الحمدالله را بلند مي گفتي و بعد از تشهد دوباره بر مي خواستي تا دوباره حول خدا گويي با بحول الله بلند شو و ركعت بعدي را بخوان،
گوش فراده به دلت كه فرشتگان جانانه آن را مي نوازند دستت را بر سينه ات بگزار و تپش هاي بي قرار قلبت را حس كن كه چگونه از صحبت با خدا دگرگون است. چشمهايت را در آينه ببين كه چگونه رودخانه ي عشقت به خدا پر آب و جاري است. لرزش دستانت را ببين، پاي تنومندت را چگونه از عشق خدا بي توان شده است. آري اين نماز با بقيه نماز هايت فرق مي كند.
نماز زيارت عشق است از معشوق.

سميه شاهسون