ايمانمان را افزايش دهيم

[کبوتر حرم]

هو المحبوب

جناب استاد پناهیان عزیز توی یکی از سخنرانی هاشون (با همون حالت ندار که معمولاً حرف می زنن) می فرمودن:
اون دنیا بعضی از آدما رو می کنن سمت اولیا خدا و می پرسن:
- شما چی شد که به این مقام رسیدید؟
اولیا:خدا ما رو به این مقام رسوند...
-مگه شما چیکار کردید؟
اولیا:کار خاصی نکردیم، خواست خدا بود ...
بعد اون آدمه عصبانی می شه و به خدا می گه؟
آخدا !!! آخه این انصافه ؟؟؟ اینا که هرچی می پرسیم می گن کاری نکردن و همش کار خودت بوده .. پس چرا به ما از این خوبی هات ندادی ؟؟؟
خدا: فرق شما با اون ها تنها تو یه چیزه؛ "اونا از من خواستن ولی شما نخواستین"

مشکل این جاست که ما آدما بعضی وقتا موقع دعا کردن و درخواست از خداوند؛ بزرگی خدا رو باور نداریم.
نمی دونم با دعا های صحیفه ی سجادیه آشنا هستید یا نه ؛اما وقتی آدم این دعا ها رو می خونه تازه می فهمه دعا یعنی چی؟
تاره می فهمه چقدر چیرهای خوب برای خواستن ار خدا هست که ما اصلاً حتی تصورش رو هم نمی کردیم...
چقدر همه چیز در حد اعلا از خدا خواسته شده...