پیام‌های داخل این موضوع

یاسین تبریزی نژاد

قسمت دوم :

جوون تو ماشین سرشو به شیشه تکیه داده بود و داشت جمله ای که رو دیوار خونه مرد نوشته بود رو با خودش مرور میکرد خیلی براش جالب بود همین طور تو ذهنش داشت گذشته رو مرور میکرد از اون لحظه ای که تو خیابون بود از اون لحظه ای که کیف اون دختره رو دزیده بود از اون لحظه ای که اون دختره سوار ماشینش شده بود حتی به بد بختی هاش و اون لحظه ای که تمام اموالش رو طی یه شرط بندی باخت همه این صحنه ها داشتند مثل یه فیلم از جلوی چشماش میگذشتند همین طور داشت فکر میکرد که یکدفعه گرمی قطرات اشک رو رو صورتش احساس کرد باورش نمیشد واقعا داشت گریه میکرد از طرفی نمیدونست چطوری تو روی اون مرد دوباره نگاه کنه و از طرفی دلش توی اون خونه گیر کرده بود. دم در خونشون رسید ولی از ترس پدرش خونه نرفت ماشین که دور شد حرکت کرد و رسید به یه پارک واقعا مستاصل و متحیر نمیدونست چی کار کنه سر شو فرو برد توی حوض بزرگی که توی پارک بود و همون جا رو زمین نشست سر شو روبه آسمون گرفت بلند فریاد زد خدا............. بعدش هم های های گریه کرد ........

دود و صدای بوق ماشین ها تموم خیابون رو پر کرده بود باز هم یه صبح دیگه آدم هایی که توی خیابون دیده مشد یه میدان شلوغ که دقیقا اون میدان بصورت پارک در اومده یه فال فروش اومد جلو و با اون صدای معصوم بچه گانش گفت عمو یه فال بخر با این صدا بیدار شد تمام دیشب رو رو نیمکت خوابیده بود و این فال شاید بیشتر از همه به کارش میومد بازش کرد توش یه بیت شعر نوشته بود : ( چون بسی ابلیس آدم روی هست ، پس به هر دستی نشاید داد دست ) مثل اینکه همه این عوامل دست به دست هم دادند تا اینکه یه چیزی رو به اون ثابت کنند اما این بار دل رو به دریا زد و رفت طرف همون خونه تا حرفش رو بزنه بنابر این حرکت کرد به سمت اون خونه توهمون محل همین که سر کوچه رسید چیزی رو دید که باعث تعجب اون شد و نگاهش رو باز گذاشت با دیدن اون صحنه زانو هاش سست شد ........ ادامه دارد...........