سیمای زن در اسلام

[هُدهُد صبا]

برادر هر حرفی که مورد توجه قرار نمیگیرد!

اما در کل پاسختان:
اگر مادری با این دید صحیح نگاه کند که خیلی خوب و عاقلانه است که حق حضانت با پدر است و خیلی منطقی

مشکل اینجاست مادرای ما زیادی احساسی به موضوع نگاه می کنند

در اصل تامین معاش فرزند با پدر است و این تکلیف از عهده مادر برای راحتی او برداشته شده و به راحتی میتونه به زندگیش ادامه بده

حالا اگه زیرک باشید به مثال توجه میکنید:
یه خانومی میخواست از شوهرش جدا بشه میره پیش مشاور دینی(استاد مشترک خانوم و شوهرش در کلاس اخلاق) و میگه من بعد از طلاق بچه هامو میخوام و همسرم نمیده
بعد مشاور میگه به همسرت بگو بچه هامو نمیخوام!! او هم گوش میده و دو روز بعد آقای شوهر به مشاور زنگ میزنه میگه استاد نمیدونم چه کنم از پس این دو بچه برنمیام اینا پرستار میخوان شما سراغ نداری؟!!
استاده یا همون مشاوره میگه چرا یه خانومی سراغ دارم اما هم باید هزینه گرونی بدی و هم خیلی با احترام باهاش برخورد کنی!
آقای شوهر هم قبول کرد و گفت این خانوم کیه؟ گفت خانوم خودت و سبب اشتی هم شد اما این دفعه با قدر دانستن جایگاه زن


در ضمن چهار عقد هم خیلیا سوال میکنن:
بنده تحقیق کردم (ما جزئیات رو نمیدونیم و از کلیات قضاوت میکنیم)
در دین اصلا اجازه ای جهت گرفتن زن دیگر از روی هوس داده نشده هرگز
بلکه تحت شرایطی مثل بیمار صعل العلاج بودن زن اول، یا مشکلات دیگر با شروطی خاص این مجوز داده می شود

پس در واقع حسابی خوش به حال خانومهاست