مناجات و نیایشهای استاد گرامی حاج آقا پور شبانان

[آشنای غریب]

۱2 خرداد ۱۳۹۲

الهی، اندیشه‌ای تا به تو پردازم و عقلی تا در کار تو سازم.

الهی، همتی تاکاخ غرور ویران و آشیانه دل آباد سازم.

الهی، اراده‌ای که خویشتن نبینم و بصیرتی که تنها تو را بینم.

الهی، بینایی ده تا ره بشناسم و قدرتی تا آن ره بپیمایم.

الهی، عنایتی کن تا لطفت را درک و شعوری تا مهرت را فهم بنمایم.

الهی، خشوعی که مقبول درگاهت و خضوعی که معقول بندگانت.

الهی، توانی تا تعبد بتوانم و عزمی تا از راه نمانم.

الهی، سوزی که ساز دل بنوازم و آهی که مینای دل بگدازم.

الهی، اشکی تا زنگار دل شویم و قلبی کانجا تو را جویم.

الهی، دلی که بر عشق تو بنا نمایم و عشقی که تنور دل به آن بتابانم.

الهی، طاقتی که تحمل فراقت بتوانم و تابی که سودن سختی‌ها بنمایم .

الهی، جانی که در سودای تو بازم و سری تا در پای تو اندازم.

یاحبیب، یاحبیب، یاحبیب.

آمین یا رب العالمین

سپاس شده توسط:Entezar-hamed

---

۱۰ تير ۱۳۹۲

الْحَقُّ مِن رَّبِّکَ فَلاَ تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ

حق از جانب پروردگار توست پس مبادا از تردیدکنندگان باشى

بارالها، بارالها،

ای خداوند بی‌مثل و مانند،

ای آفریدگار یکتا و ای پدید آورنده‌ی عالم، ای عظیمی که همواره بیداری و ای هوشیاری که هرگز غافل نشوی، ای تدبیر کننده‌ی عالم و ای تقدیر کننده‌ی مقدرات و ای ناظر و شاهد و عنایت کننده‌ی قضا و قدر. خداوندا، تنها تو را می‌پرستیم که آفریدگار بی‌همتایی، تو را می‌پرستیم که خالق بی‌مثل و مانندی، ای خدایی که محل اعتمادی و هر کس می‌تواند بر تو توکل کند و تو فرمودی: هرکس به درستی و از روی اخلاص بر من توکل کند، امیدش را ناامید نمی‌کنم. ای امیدبخش دلهای امیدواران، ما را امید است به لطف تو، ای صفابخش دلهای دردمندان، ای بی‌نیاز از بندگان، تو بی‌نیازی از ما و ای یاری دهنده‌ی خستگان، ما نیازمند توایم. ای اطمینان بخش دلهای مجروح، ای التیام‌بخش دلهای مجروح و دردناک، دلهای غم زده، دلهای غریب، تنها و خسته، دلهای بی‌کس، دلهای پر از درد، دلهای پر از غم و ناراحتی، ای خریدار دلهای شکسته.

ما دل ز غمت شکسته داریم ای دوست

درد تو به جان خسته داریم ای دوست

گفتی که به دل شکستگان نزدیکم

ما نیز دل شکسته داریم ای دوست

تو را که خالق مایی، تو را که بر هر کاری توانایی، تو را که شایسته‌ی ثنایی می‌ستاییم. تو را که همواره در اندیشه‌ی مایی، تو را که همواره حافظ و نگهبان مایی می‌ستاییم «فَاللهُ خَیْرُ حافِظاً وَ هُوَ اَرْحَمُ الرَاحِمِین». الهی با دل شکسته به نیایش آمده‌ایم. تو را می‌ستاییم و از پیشگاهت تقاضا می‌کنیم ای خالق یکتا، توفیق بیشتر بندگی و پرستشت را به ما عطا بفرما.

«آمین یا رب العالمین»

سپاس شده توسط:hamed-boshra-nilforoosh

---

۱۳ تير ۱۳۹۲

خداوندا، بارالها، آفریدگارا،

تو رحمانی و رحیمی، کریمی و سمیعی و بصیری،

ای خالق یکتا و ای آفریدگاری که آسمانها و زمین و آنچه در آسمانها و زمین است تو آفریده‌ای،

ای خدایی که بندگان با شعورت را، در مقابل خلقت و عظمتت، در تحیر و شگفتی فرو گذاشته‌ای،

ای خالق عرش و کرسی، ای خالق لوح و قلم،

ای خدایی که آگاهی به ضمیر و ای خدایی که پناه می‌دهی به فقیر.

خداوندا، ای خالقی که افتادگان را دستگیری و بی‌پناهان را پناهی،

خداوندا، تو خالقی هستی که در خلقت کائنات، نیازی به مشورت با دیگران نداری.

در مخلوقات، قدرت و عظمتت متجلی است.

تو را می‌پرستیم، تو را می‌پرستیم که خالق مایی.

خداوندا، برای لقمه نانی تشبث دیگران نمودیم، سر در پیشگاه دیگران فرو آوردیم، در حالی که تو خالق مایی،

تو ما را از عدم آفریدی، تو روزی دهنده و رازق مایی و خود فرمودی:«من بر خود فرض کردم، هر کجا باشید روزی شما را عطا کنم» و من درک مطلب ننمودم.

تو فرمودی: خدای تو «هُوَ الاوَّلُ وَالاخِر-هُوَ الظَّاهِرُ وَالْباطِن»، خدای تو خدای اول و آخر است. خدایی جز او نیست. و من چه بسا خدایگانی را در کنار تو قرار دادم و تو را رها کردم،

از سجده‌ای در مقابل تو روی برگردانیده و خودداری کردم، ولی به راحتی دست دیگران را بوسیدم، در مقابل دیگران خم شدم و بر پای آنان افتادم و اظهار می‌کردم اول خدا و بعد تو، اما اگر چاره‌ای بود، می‌گفتم: اول تو، بعد خدا و این شیوه‌ی من بود در زندگی، من تو را در نیافتم،

من تو را نشناختم، ای محبوب عزیز، ای مهربان، ای معبودِ یکتا،

تو که بارها دست نوازش برسر ما کشیده‌ای، تو که جانمان عطا کردی، عزتمان بخشیدی، تو را نشناختم و تو را درک نکردم، پشیمانم، ندامت من، بسان خوره‌ای شده است بر جان من،

حسرت یک روز انسان زیستن در پیشگاه تو را دارم.

خداوندا به من بچشان طعم انسانیت را.

الها، پروردگارا، دست تمنا به سویت دراز کرده‌ایم، دست ما را بگیر، ما را به وادی رحمتت ببر و از نور وجود نازنینت بر قلب‌های ما بتابان، بتابان تا رها شویم، بتابان تا جدا شویم از زرق و برق این دنیا، بتابان تا تو را درک کنیم و با معرفت و شناخت تو را عبادت کنیم، آنسان که شایسته‌ای، تو را بپرستیم، آنچنان که لایقی، تو را ستایش کنیم که تو سزاوار بهترین حمد و ثناها می‌باشی. «آمین یا رب العالمین».

و

:::الهی شکراً کثیراً،کثیراً،کثیرا:::

سپاس شده توسط:hamed-nilforoosh

[/font]

---

[font=tahoma]

خداوندا، بارالها، پروردگارا،

ای خالق یگانه و ای خدای یکتا و بی‌همتا‌، ای خالق هستی بخش و ای پدید آورنده جهان با این شکوه و عظمت،

ای خداوندی که جمالت کامل است و جلالت همیشگی و فناناپذیر،

ای خدایی که جلالت نور جهان آفرین است.

خداوندا، جهان روشنایی از جمالت دارد و ذره‌ای از نور جمالت، جهان هستی را روشنایی بخشیده است.

اللهُ نُورُ السّماواتِ وَ الْاَرْض

ای خدایی که جلالت آتش جهان افروز است،

ای خدایی که جلالت خروش دل مریدان و جمالت، آسایش دل عشاق است.

ای خدایی که کوهسار به نامت لاله برآورد و کوه‌ها در مقابل نامت تسبیح گو باشند و دل بیدار از نامت به ناله آید.

در عشق تو بسوزم، ناله سر دهم و تو را بخوانم.

خداوندا، میل تو دارم، مرغ دلم هوای تو دارد و به سوی تو میل پرواز دارد.

الهی، پروردگارا، تو واجب بهترین و بالاترین ثناها و حمدهایی، تو را می پرستیم، که رب مایی و آفریدگار مایی، که ما را از قطره آبی عفن بدین شکل آفریدی و تو خداوندا، با قدرت‌ترین و با شوکت‌ترین و برترین هستی، که تو خالقی و ما در مقابل وصف تو و در مقابل توصیف تو، عاجزیم و نتوانیم که تو را وصف نماییم.

الها، پروردگارا، تو هستی که جان می‌دهی و جان می‌گیری، تو هستی که روزی عطا می‌فرمایی، تو هستی که دوستانت را عزت می‌دهی و دشمنانت را ذلیل می‌گردانی،

تو را می‌پرستیم ، تو را یافتیم و چون تو را یافتیم، پس تو را می‌پرستیم.

ای خاک راهت و ای خاک کویت و ای خاک پای سالکان راهت، تاج سرمان باد.

خداوندا، پروردگارا، ما را چنان عنایت فرما تا با فهم و درکی که شایسته توست تو را عبادت کنیم و تو را ستایش نمایی. آمین یا رب العالمین

نویسنده: خادمین حضرت خدیجه