حجاب، در قاب تصویر

[کبوتر حرم]

سلام بر شما

شرمنده جواب این سوال شما کمی طولانی شد.

ابتداٌ عرض کنم چادر رو کسی اختراع نکرده بلکه چادر تطبیقی است بر آنچه که از کلام قرآن و سیره ی بانوان پاک به دست ما رسیده است. پارچه ای بلند که هم حجم بدن رو پنهان کند و هم جلوی خود نمایی ،تبرج و جلب توجه را بگیرد. که چنین پارچه ای مصداقش همان چادر است.
واما در رابطه با رنگ مشکی آن علم روانشناسی می گوید:سیاه به معنی نه بوده و نقطه ی مقابل بله یعنی سفید است با این نگاه باید گفت:
آن کس که در مقابل نامحرم سیاه می پوشد در واقع می خواهد به او نه بگوید. و آن کس که رنگ سفید، رنگارنگ و جذاب می پوشد راه نگاه ها را به سوی خود باز می گذارد و در واقع خواسته یا ناخواسته خود را در معرض نگاه های هرزه و آلوده قرار می دهد. در واقع وسیله آلودگی و انحراف خود و جامعه را فراهم می کند.

ماکس لوشر متخصص در روانشناسی رنگ ها معتقد است: «سفید به صفحه ی خالی می ماند که داستان را باید روی آن نوشت، ولی سیاه نقطه ی پایانی است که در فراسوی آن هیچ چیز وجود ندارد». بنابراین زنی که در برابر نامحرم و در بیرون از خانه لباس سفید و رنگارنگ نمی پوشد، حداکثر ایمنی را برای خود ایجاد کرده است و نشان می دهد که اینجا نقطه ی پایان نگاه های نامحرمان است و در فراسوی این پوشش جایی برای نفوذ نگاه ها و نیت های ناپاک نیست.
در جای دیگری رنگ سیاه نشانگر "ترک علاقه" یا "انصراف نهایی" است.


و اما کیفیت حجاب حضرت فاطمه (س):

کیفیت حجاب خانم و پوشش آن حضرت هنگامی که می خواستند به مسجد بروند برای محاجه با ابی بکر (ل) درباره ی غصب فدک و میراث و خلافت و غیر آن .
شرح کیفیت آن چنین است:
هنگامیکه ابوبکر (ل) و عمر(ل) اتفاق کردند بر منع حضرت فاطمه (س) از فدک، و این خبر به آن حضرت رسید، مقنعه شان را بر سر پیچیدند و خود را در میان عباء قرار دادند و اطراف خود، از سر و صورت و سایر بدنشان را تا پاهایشان به آن پوشانیدند و رو کردند به جانب مسجد، در میان یاران و خدمتگزاران و زنان قوم خود و بقدری لباسهایشان بلند بود که هنگام راه رفتن پایشان را به دامن آن می نهادند و مانند رسول خدا(ص) راه می رفتند، تا وارد شدند در مسجد بر ابی بکر(ل) که در میان گروهی از مهاجر و انصار وغیره بود.بعد پرده ای در مقابل آن حضرت کشیده شد و نشستند، پس ناله ای برکشیدند که جمعیت به گریه و ضجه درآمد،پس حضرت کمی آرام شدند تا از شیون مردم کاسته شد پس شروع به سخنرانی نمودند،با حمد وثنای خداوند و درود بر پیامبر (ص)‌ باز جمعیت گریه کردند، پس از آنکه آرام شد به سخن خود تا آخر خطبه ی معروفه و احتجاجاتشان با ابی بکر(ل) وسایرین ادامه دادند.

درباره ی حجاب دختر پیامبر (ص) خانم حضرت زهرا (س) به چند نکته می پردازیم:

1- با مقنعه سرشان را پوشاندند، همانطور که در قرآن در سوره نور آمده .
2- خود را تماماً ، از سر وصورت تا روی پاهایشان هم پوشاندند با عباء و چادر همانطور که در سوره احزاب دستور آمده است ومخصوصاٌ به پیامبر (ص) دستور داده که به دخترانش امر کند.
3- هنگام نشستن در مسجدی که مردم در آن حضور دارند اول پرده ای در مقابل کشیده شد و از پس پرده حضرت سخنرانی کردند.
4- هنگام سخنرانی در وسط جمعی از زنان قرار داشتند و جدا و مشخص خود را قرار نداده بودند.


رسول خدا (ص) از اصحابشان پرسیدند زن چیست؟
جواب دادند : عورت است. حضرت فرمودند: چه وقت به خدا نزدیکتر است؟ پس ندانستند. چون حضرت فاطمه (س) این مطلب را شنیدند؛ فرمودند: نزدیکترین حالت زن به پروردگارش زمانی است که سخت مواظب حجابش باشد یا ملازم قعر خانه اش باشد. آنگاه پیامبر اکرم (ص) فرمودند : فاطمه پاره تن من است. حضرت زهرا (س) سخت زشت و قبیح می شمردند که حتی بعد از مرگ هم نامحرم به حجم بدن زنان، ولو از روی پوشش حجاب نگاه کنند و به همین دلیل بود که به اسماء بنت عمیس فرمودند تابوت بسازید....


دومين آيه اى كه بر وجوب رعايت حجاب براى زنان در برابر نامحرمان ، دلالت صريح مى كند، آيه 59 سوره احزاب است كه مى خوانيم :
اى پيغمبر! به همسران و دخترانت و بانوان مومن بگو: با روپوشها و روسرى ها و چادرها و جلبابها خود را بپوشانند. زيرا اين كار (چادر پوشيدن )موجب مى شود كه بهتر به عفت شناخته شوند، و مورد آزار و تعرض هوسرانان قرار نگيرند. (و اگر تاكنون خطا و كوتاهى از آنها سر زده توبه كنند، زيرا) خدا همواره آمرزنده ، و مهربان است .
در اين آيه دو مطلب در مورد حجاب هست كه با بررسى آن دو حقيقت مطلب آشكار مى گردد، يكى آنكه منظور "كلمه يُدني نَ" چيست و دوم آنكه منظور از "جلباب "چه مى باشد؟ "يُدْنِينَ" در اصل از "دُنُوّ" به معنى نزديك كردن است ، منظور از آن در اين آيه اين است كه زنان بايد لباس حجاب "مثلا چادر"را از خود دور نسازند، و صورت و بدن خود را به وسيله آن بپوشانند.


علاّمه شهيد مطهّرى در توضيح اين مطلب مى نويسد:

استفاده زنان از روپوشهاى بزرگ كه بر سر افكنده اند، دو جور بوده است ،

يك نوع صرفا جنبه تشريفاتى و اسمى داشته است ، همانگونه كه در عصر حاضر بعضى از بانوان چادرى را مى بينيم كه چادر داشتن آنها صرفا جنبه تشريفاتى دارد، با چادر هيچ جاى بدن خود را نمى پوشانند، بلكه آن را رها مى كنند، وضع چادر بر سر كردنشان نشان مى دهد كه اهل پرهيز از معاشرت با مردان نامحرم نيستند، و از اينكه مورد بهره بردارى چشمها قرار بگيرند، امتناعى ندارند.

نوع ديگر بر عكس بوده و هست ، زن آن چنان با مراقبت لباسها و چادر خود را مى گيرد و آن را رها نمى كند كه نشان مى دهد كه اهل عفاف و حفاظ است ، و اين كار نيز خود به خود آژير دور باشى براى دزدان ناموس ايجاد مى كند و ناپاك دلان را مايوس مى سازد.

نتيجه اينكه جمله "يُدني نَ" بيانگر آن است كه از پوشش بايد به صورت صحيح استفاده شود، و آن را جّدى گرفت ، نه صورى و تشريفاتى ، و گرنه چه بسا بعضى از پوششها - حتّى مثل چادر - به خاطر رها نمودن آن ، همچون ويترينهاى مغازه ها، هيجان انگيزتر شده ، و نبودش بهتر از بودنش است .

جمله "جلباب " جامه گشادى است كه از روسرى بزرگتر و از عبا كوچكتر است . و يا پيراهن و يا جامه اى گشاد و بزرگى است كه از ملحفه ، (ملافه يا روپوش بزرگى همانند چادر است ) كه زنان به وسيله آن (بنا به تفسير الميزان ) صورت و گردن و جامه هاى خود را مى پوشانند...
نتيجه اينكه آيه مذكور مى گويد: زنان بايد با پوششى گشاد و وسيع سر و سينه خود را (تا پا) به خوبى بپوشانند، به گونه اى كه موجب تهيج هوسبازان ، و به دنبال آن مورد مزاحمت آنها قرار نگيرند، بنابر اين زنان مسلمان ، براساس اين آيه ، نبايد با لباسهاى چسبان ، در برابر چشم مردم ظاهر شوند.

اصلا: فلسفه حجاب و پوشش ، بيشتر از اينرو است كه باعث تهيج مردان و جوانان و فساد و گسترش فحشا نگردد.


پيامبر خدا (ص) فرمودند:

يا فاطمه هر زنى كه خود را زينت كند و لباسهاى زيبايش را بپوشد و از خانه خارج شود كه مردم به او نگاه كنند، ملائكه آسمانها و زمينهاى هفتگانه او را لعنت مى كنند و پيوسته مورد غضب الهى است و اگر بميرد دستور داده مى شود او را بسوى آتش جهنم ببرند.