شیخ رجبعلی خیاط

[گمنام]

دل سوزاندن

جناب استاد فاطمى نيا فرمودند:

يكى از صالحان برايم نقل كرد:

پيره زنى آمد خدمت حاج شيخ رجبعلى خياط تهرانى و گفت : آقا پسرم جوان است و مريض شده هر چه حكيم و دوا كرده ام بى فايده بوده و تمام اطبأ جوابش كرده اند؛ يك فكرى بكنيد.

صاحبان مكاشفه مى دانيد كه اينها گاهى حال براى مكاشفه دارند گاهى ندارند اين نيست كه هميشه در حال مكاشفه باشند، اين ائمه معصومينند كه هميشه دراين حال هستند بقيه گاهى سيمشان وصل مى شود و گاهى نمى شود آنهايى كه سيمشان وصل مى شود اينها ديدنى هستند.

گفت : حاج شيخ رجبعلى در آن وقت سرحال بود.
شيخ سرش را پائين انداخت لحظاتى تامل كرد، بعد فرمود: پسرت سلّاخ است گفت : بله .
شيخ فرمود: خوب نمى شود. گفت : چرا؟
فرمود: به خاطر اينكه گوساله اى را جلوى مادرش كشته. و پسر شما دو سه روز بيشتر زنده نيست. دل سوزانده، آن هم دل يك حيوانى و آن هم مادرش آه كشيده و مي میرد.
مادر جوان گفت : آشيخ يك كار بكن پسرم نميرد و بعد شروع به گريه كرد.
آشيخ فرمود: آخه من چه كاركنم دست من كه نيست. ايشان دل سوزانده و آه آن حيوان گرفته و بعد آن جوان هم مرد.

ببينيد اين دل يك حيوانى را سوزانيد و به اين روز افتاد و آن وقت تو دل انسان كه اشرف كائنات است مى رنجانى و به درد مى آورى، واى به حال آن آدم هايى كه دل انسانها را بسوزانند، جواب خدا را چه مى خواهند بدهند. اى مردم مواظب باشيد!!!