غضب

[کبوتر حرم]

و عمرو بن عبدود که گمان نمی کرد آن جوان هماورد او باشد،چنان ضربه ای خورد که بر زمین افتاده بود.
جسارت کرد و آب دهان انداخت.

جنگ اسلام و کفر بود و عمرو باید به درک واصل می شد. امام علی علیه السلام از جا برخاست. لحظاتی درنگ نمود و سپس کار عمرو را تمام کرد.

اگر شجاعت علی در این جنگ با نوشته قابل درک نیست ،و اگر از این روش حضرت ،درس بالای اخلاص آن را نمی فهمیم. و اگر این جمله ی رسول خدا را به خوبی هضم نمی کنیم که شمشیر علی در روز خندق ،از عبادت جن و انس برتر است، لا اقل یک درس را می توانیم بفهمیم:
" درس تغییر حالت ، هنگام غضب را "

بفهمیم و عمل کنیم: وقتی خشمگین شدیم تغییر حالت بدهیم، اگر ایستاده ایم ،بنشینیم و اگر نشسته ایم، دراز بکشیم یا بر خیزیم.

ادامه دارد...