قبولی نماز

[ذوالقرنین]

امام صادق (ع ) :
قال الله تبارک و تعالي : انما اقبل الصلاة لمن تواضع لعظمتي ، و يکف نفسه عن
الشهوات من اجلی و يقطع نهاره بذکری ولا يتعاظم علی خلقی و يطعم الجائع
و يکسو العاري ، و يرحم المصاب و يؤوي الغريب ...

خداوند متعال فرمود: نماز کسی را مي پذيرم که :1- درمقابل عظمت من
خاضع باشد.2- از خواسته های نفسانی به خاطر من خود را دور کند.3-
روزش را با ياد من به پايان برد.4- بر بندگانم بزرگی نفروشد.5- به گرسنه
غذا دهد.6- برهنه را بپوشاند.7- به مصيبت ديده مهربانی کند.8- غريب را
پناه دهد.
( بحار الانوار، ج ,84 ص .242 ميزان الحکمه ، ج 5، ص


" نشانه قبولی نماز "
امام صادق (ع ) :
من احب ان يعلم اقبلت صلاته ام لم تقبل فلينظر هل منعته صلاته عن الفحشاء
و المنکر فبقدر ما منعته قبلت منه

هرکس دوست دارد بداند که نمازش قبول شده يا نه ، ببيند که آيا نمازش او
را ازگناه و زشتی باز داشته يا نه ؟ پس به هر قدر که نمازش او را از گناه باز
داشته ، به همان اندازه نمازش قبول شده است .
( بحار الانوار، ج ,82 ص 198 )