اندرزهاي لقمان حكيم به پسرش
۱۴ اسفند ۱۳۹۰, ۱۲:۵۵ عصر
ارسال: #3
|
|||
|
|||
RE: اندرزهاي لقمان حكيم به پسرش
فتح الأبواب :
روايت شده كه لقمان حكيم ، در سفارش به فرزندش گفت: «به خشنودى و مدح و ذمّ مردم، دل خوش مدار؛ زيرا اين، دستْ يافتنى نيست؛ هر چند انسان در تحصيل آن ، نهايت تلاش خود را به انجام رساند» . فرزندش به او گفت: معناى اين سخن چيست؟ دوست دارم براى آن ، مَثَلى يا كارى و يا سخنى را ببينم. لقمان به او گفت: «من و تو بيرون برويم» . بيرون رفتند و لقمان عليه السلام حيوانى را كه با آنها بود، سوار شد و پسرش را پياده رها كرد تا پشت سر او بيايد . بر گروهى گذر كردند، كه آنها گفتند: عجب پير سنگدل و بىرحمى است ؛ خودش كه قوىتر است ، سوار حيوان شده و بچه را پياده رها كرده! اين ، كار بدى است . لقمان به فرزندش گفت: «آيا سخن آنان را شنيدى كه سوار شدن من و پياده رفتن تو را بد شمردند؟» . گفت: آرى. لقمان عليه السلام گفت: «حال ، تو سوار شو تا من پياده بيايم» . فرزند ، سوار شد و لقمان ، پياده راه افتاد تا اين كه بر گروه ديگرى گذر كردند، و آنها گفتند: عجب پدر و فرزند بدى هستند! پدر به اين دليلْ بد است كه بچه را خوب ادب نكرده و او سوار شده و پدر را پشت سر خود ، پياده رها كرده، در حالى كه پدر ، سزاوار احترام و سوار شدن است. فرزند نيز بد است ؛ زيرا او با اين حال، عاقّ پدر شده است. بنا بر اين، هر دو ، كار بدى كردهاند. آن گاه ، لقمان به فرزندش گفت: «شنيدى؟» . گفت: آرى . لقمان گفت: «حال ، هر دو با هم ، سوار حيوان مىشويم» . سوار شدند و وقتى بر گروهى ديگر گذر كردند، آنها گفتند: عجب! در دل اين دو سوار، رحمى نيست و از خدا بىخبرند؛ هر دو ، سوار اين حيوان شدهاند و خارج از توان، از آن ، بار مىكشند. بهتر بود يكى سوار شود و ديگرى پياده برود . لقمان گفت: «شنيدى؟» . گفت: آرى. آن گاه گفت: «حال ، بيا حيوان را بدون سواره، از پشت سر برانيم» . چنين كردند و وقتى بر گروهى گذر كردند، آنها گفتند: اين كارِ اين دو شخص ، عجيب است كه حيوان را بدون سواره رها كردهاند و خودشان پياده مىروند. در هر حال، آنها را مذمّت كردند. لقمان به فرزندش گفت: «مىبينى كه تحصيل رضايت مردم ، محال است . پس به آن اعتنا نكن و به جلب رضايت خداوند ـ جلّ جلاله ـ مشغول باش ، كه كسب و كار و سعادت و خوشبختىِ دنيا و روز حساب و سؤال ، در آن است» . فتح الابواب : ص 307 ، بحار الأنوار : ج 13 ص 433 ح 27 . آيا به آيات قرآن نمى انديشند يا [مگر] بر دل هايشان قفلهايى نهاده شده است؟ سوره محمد(ص)/ آیه 24
|
|||
|
|
پیامهای داخل این موضوع |
اندرزهاي لقمان حكيم به پسرش - هُدهُد صبا - ۹ بهمن ۱۳۹۰, ۰۸:۲۲ عصر
RE: اندرزهاي لقمان حكيم به پسرش - هُدهُد صبا - ۱۰ بهمن ۱۳۹۰, ۱۲:۳۴ عصر
RE: اندرزهاي لقمان حكيم به پسرش - هُدهُد صبا - ۱۴ اسفند ۱۳۹۰ ۱۲:۵۵ عصر
RE: اندرزهاي لقمان حكيم به پسرش - هُدهُد صبا - ۶ ارديبهشت ۱۳۹۱, ۰۸:۳۷ عصر
RE: اندرزهاي لقمان حكيم به پسرش - هُدهُد صبا - ۲۸ مرداد ۱۳۹۱, ۰۲:۱۶ عصر
ازوصایای لقمان - boshra - ۱۷ اسفند ۱۳۹۰, ۱۰:۴۵ عصر
|
کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان
1 مهمان
بازگشت به بالابازگشت به محتوا