نکات زیبای تفسیری

[آشنای غریب]

سورة الانعام ، آیه : ۱
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ
ترجمه :
ستایش برای خداوندی است که آسمانها و زمین را آفرید، و ظلمتها و نور را پدید آورد؛ اما کافران برای پروردگار خود، شریک و شبیه قرارمی‌دهند (با اینکه دلایل توحید و یگانگی او، در آفرینش جهان آشکار است)!
تفسیر کوتاه :
در تمام قرآن، واژه ى «نور» مفرد و واژه ى «ظلمات» به صورت جمع آمده است. اصولاً حقّ، يكى و راههاى باطل بسيار است. آرى نور، نشانه ى وحدت و ظلمات، نشانه ى پراكندگى است. «يعدلون» از «عدل»، به معناى همتاست.
اوّلين آيه ى اين سوره، به «آفرينش نظام هستى»، اشاره دارد .