راز جاودانگی حماسه ی تاسوعـا و عـاشورا

[hamed]

على اكبر

على اكبر عليه ‏السلام ، بزرگ‏ترين پسر امام حسين عليه ‏السلام بود . كه از نظر صورت و سيرت و سخن گفتن ، به حدّى شبيه پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله بود كه هر كس شوق ديدار پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله را داشت ، به او مى‏نگريست ، چنان كه پدر بزرگوارش ، طبق نقلى ، هنگام رفتن وى به ميدان نبرد ، فرمود :

خداوندا ! گواه باش كه جوانى براى جنگ با آنان مى‏رود كه شبيه‏ترينِ مردم به پيامبرت از جهت صورت و سيرت و سخن گفتن است و ما هرگاه مشتاق ديدار پيامبر تو مى‏شديم ، به او نگاه مى‏كرديم .

على اكبر عليه ‏السلام در واقعه عاشورا ، از اركان سپاه امام عليه ‏السلام به شمار مى‏رفت . تأكيد او بر حق‏مدارى و دفاع از حق تا ايثار جان ، هنگام شنيدن خبر به شهادت رسيدن خود در مسير كربلا از پدر بزرگوارش ، اذان گفتن براى اقامه جماعت به امامت حسين عليه ‏السلام در جريان برخورد سپاه حُر با كاروان امام عليه ‏السلام ، بر عهده گرفتن مسئوليت آب‏رسانى به خيمه‏ها در شب عاشورا و همچنين داوطلب شدن ايشان براى شهادت پيش از ديگر بنى‏هاشم ، بنا بر نقل مشهور ، ( بنا به نقل غير مشهور ، نخستين شهيد از خاندان امام حسين عليه السلام ، عبد اللّه‏ بن مسلم بن عقيل بوده است) . از ويژگى‏هاى اين فرزند برومند سيّد الشهدا عليه ‏السلام است .

در «زيارت ناحيه مقدّسه» ، خطاب به او آمده است :

سلام بر تو ، اى نخستين كُشته از تبار بهترين بازمانده از نسلِ ابراهيم خليل ! در تاريخ طبري آمده است: «نخستين كشته از خاندان ابو طالب، در روز عاشورا، علىِ اكبر، فرزند حسين عليه السلام بود». درود خدا بر تو و بر پدرت ، آن گاه كه در باره‏ات فرمود : «خدا ، بكُشد آن گروهى را كه تو را كُشت . پسرم ! چه جرئتى بر خداى مهربان كردند . و چه جسارتى در هتكِ حرمت پيامبر ! پس از تو ، خاك بر سرِ دنيا !» .

دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ ج 7، ص 7