نامها و اوصاف قیامت

[مریم گلی]

القارِعَةُ * ما القارِعَةُ * وَما أدْراك َ ما القارِعَةُ * يَوْمَ يَكُونُ النّاسُ كَالفَراشِ المَبْثُوثِ * وَتَكُونُ الجِبالُ كَالعِهْنِ المَنْفُوشِ * فَأَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ * فَهُوَ فِى عِـيشَة راضِـيَة * وَأَمّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ * فَأُمُّهُ هاوِيَهٌ * وَما أَدْراك َ ما هِـيَهْ * نارٌ حامِـيَةٌ ;

آن حادثه كوبنده، چه كوبنده عظيمى است. تو نمى دانى كه كوبنده چيست، روزى است كه مردم چون ملخ فرارى روى هم مى ريزند و كوه ها چون پشم رنگارنگ زده شده مى گردد ـ از هول آن روز مانند پشم زده متلاشى گردند ـ. امّا كسى كه اعمال اش نزد خدا داراى ارزش باشد، او در عيش رضايت خواهد بود. و امّا آن كه اعمال اش وزنى و ارزشى نداشته باشد، او در آغوش و دهن هاويه (قعر جهنّم) خواهد بود. و تو مى دانى هاويه چيست؟ آتشى است سوزنده.

آخرين مرحله از مراحل ششگانه انسان معاد يا روز رستاخيز است. پس عوالم ششگانه كه از عالم ذرّ شروع مى شود و به معاد ختم مى گردد، يك سير جسمى و روحى تكامل و تعالى انسان را به مرحله نمايش مى گذارد و معاد نتيجه اين تكامل است. و خداوند در روز رستاخيز به نتيجه اصلى خالقيّت دست مى يابد كه آيا اين بنده واقعاً آن « أَحْـسَنُ الخالِقِـينَ »است یایک چیز بیهوده و عبث است.