توجه توجه: همت های بلند

[ذوالقرنین]

سلام :
جناب " غریبه منتظر " موضوع خوبیه برای بحث . از مثال ملخ خیلی خوشم اومد ، برام کاملا ملموس بود . فکر میکنم در مورد ملخ دیدش از 180 رسید به ؟؟ چند ؟ صفر نمیشه گفت ولی دیگه 180 نیست ... و شاید دیگه 180 نشه و این گاهی یعنی مرگ ، یعنی
سکون ، یه زنجیر اجتناب ناپذیر ، چیزی شبیه قفس برای پرنده
تابستون کتابی از یکی از دوستانم امانت گرفتم درباره تغییر اتفاقات و حوادث زندگیمون با نگرش خودمون ، با انرژی های فکری خودمون و ینکه اگه ما بخواهیم میتونیم هر کاری انجام بدیم ، میتونیم تغییر بدیم .
این حرفا برام آشنا بود ، چون سالها با این باور زندگی کرده بودم ، و مطمئن بودم و هستم که با هدفی به زمین فرستاده شدم ، و تقریبا
حدس میزدم وظیفه من چیه ؟!!
اما خوب ، همیشه جریانات زندگی طبق خواسته قلبی ما نیست ، قصه ملخ ، شاید بتونم بگم اتفاقی که برای اون ملخ بیچاره افتاد رو
تجربه کردم و ...
دلم میخواد تمام جملات اون کتاب که متاسفانه اسمش رو الان فراموش کردم رو باز باور کنم ، امتحان کنم و نتیجه بگیرم اما ...
ولی این حرفهای من از سر خستگیه وگرنه تجربه ی اون روزها بهم میگه که اتفاقا جنگیدن با سختی ها و موانع با باور این فکر لذت بخش تره و خستگی هاش قابل تحمل تر ...
فعلا...