ارسال پاسخ 
 
امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امیتازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
آداب بحث و گفتگو
۶ مرداد ۱۳۸۹, ۱۱:۲۳ صبح
ارسال: #1
آداب بحث و گفتگو
سلام.
ممنون میشم دوستان هر نکته ی مفیدی که در این موضوع میدونن رو در اختیار هممون بذارن.

گاهی لازم است ساعت ها بخوانیم ویا تا میتوانیم نگاه کنیم"زمانی باید بی وقفه به دهانی چشم بدوزیم و یا گوشمان را به صدایی بسپاریم ...
خوب واضح است :چون آدمی خام بدنیا می اید طریق پخته شدن بااوست حد سوختن هم بر عهده خود اوست.
به خود ما باشد خام میمانیم چون اندوخته ای از دانش بالفعل نداریم هر انچه هست علم اطرافیان است که فراخور فهم ما نصیب مان میگردد.
پدر و مادر و معلم و استاد و دوست وهم کلاسی و...همه و همه کسانی هستند که خواه و ناخواه از کلام و رفتار آنان تاثیر میپذیریم.

هیچکس از پیش خود چیزی نشد
هیچ آهن خنجر تیزی نشد
هیچ قنادی نشد استاد کار
تا که شاگرد شکرریزی نشد


دربین شیوه های تبادل افکار مباحثه دو یا چند جانبه در افزایش دانسته هایمان روشی است نیکو وتاثیرگذارا .
بدون تردید هرگونه بحثی با هر موضوعی قواعدی دارد که بارعایت آن مثمر ثمر است و در غیر اینصورت وقت تلف کردن است.

چندقاعده برای بحث و گفتگوی مفید

احترام به کسی که دارم باهاش بحث میکنم؟
معرفی وشناختن ولو اندک طرفین مباحثه لازم است بخصوص در فضای مجاز "بهر حال هر کس میتواند خود را همانطور که میخواهد معرفی کند "
پس باید برتبعات معرفی خود بماند چون ممکن است من ادعای تبحر در علوم پزشکی کنم " آنگاه که در سنگ محک مباحثه طبابت قرار گرفتم شان وادعایم شناخته شود.
ضمنا هرکس در مباحثه شرکت میکند باهراندازه دانشی که دارد قابل احترام است"نباید بحث جمعی محدود به دونفرشود.

لجبازی وحرف زور ممنوع
گاهی هدف از گفتگو "انگار خود گفتگوست ! و سپس غلبه بر طرف مقابل ان هم با حرف زور و فاقد منطق " یعنی با اینکه می داند سخنش درست نیست"
اما باز هم بر آن پافشاری می کند و کار را به " جدال و لجبازی " می کشاند
هدف چنین کسانی از گفتگو روشن شدن حق و امثال آن نیست بدیهی است مناظره ها و گفتگو هایی که چنین اهدافی را دنبال می کنند ...
علاوه بر اتلاف وقت سبب تقویت خوی منیت و خودخواهی و خود نمایی میشود.

حق باشماست من اشتباه کردم
بنای بحث بر پیروی از واقعیت بر اساس حرف حساب است .
هیچ یک از طرفین گفتگو نباید به هر قیمتی در صدد اثبات سخن خود باشد . بلکه باید مبنا را بر پذیرش حق بگذارند .
و هرگاه هرکدام از آنان متوجه اشتباه خود شد صادقانه به اشتباهش اعتراف نماید . و هرگز خطای معرفتی و علمی خود را با خطاهای اخلاقی نپوشانند .
همه ما معمولا کسی را که به اشتباهش صادقانه اعتراف میکند و متواضعانه عذر خواهی میکند را بیشتر دوست داریم"اینطور نیست؟

شخصیت زدگی
یکی از آفات و آسیب های گفتگو ، این است که به جای استدلال برای نظر خود ، شخصیت محور شویم.
به جای انکه افرادرا با حق بسنجیم حق را به مسلخ اشخاص می بریم و به جای برخورد منطقی با استدلال های طرف مقابل ، به تقلید کورکورانه از الگوی مان افتخار کنیم.

از خود به خدا هیچ نگوییم و نپرسیم .:. ما هم به خدا گر به خود آییم ، خداییم

[تصویر:  1_emza_22.jpg]
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
 سپاس شده توسط کبوتر حرم
۱۷ مرداد ۱۳۸۹, ۱۱:۴۱ صبح
ارسال: #2
RE: آداب بحث و گفتگو
یک مقدار آرام تر جانم
سلاح منطق و استدلال به مراتب موثرتر از سلاح خشم وغضب است .
اولین آفت و ضرر خشونت و غضب در گفتار نصیب خود فرد می شود .
پس آروم باشیم اینطوری بهتر حرف های یکدیگر رو می فهمیم بعبارت دیگر:وقتی عصبانی هستیم دست به کیبورد نزنیم ....

تاکید بر نقاط مشترک
دو یا چند نفر زمانی می توانند به گفتگو بپردازند که مشترکاتی با یکدیگر داشته باشند و الا اگر بر سر هیچ مسئله ای با یکدیگر توافق نداشته باشند
امکان برقراری گفتگو میان آن ها نخواهد بود لازم است حداقل زبان یکدیگررابفهمند..
هم وطن هم کیش و...

درک موضوع بحث ووفاداری به ان
لازمه یک گفتگوی سازنده و مفید این است که طرفین نسبت به موضوع بحث و ابعاد آن آگاهی لازم را داشته باشند
اشراف مباحثه کنندگان نسبت به موضوع بحث موجب می شود دقیقا بدانند که در صدد اثبات یا نفی چه چیزی هستند و برای اثبات نظریه ی خود باید از کجا شروع کنند
و در کجا بحث را پایان دهند و به اصل موضوع پابند باشند و با حاشیه روی از کانون بحث دور نشوند.

توجه به گفته نه گوینده
طرفین در طول بحث و گفتگوی خود همواره باید به بررسی ادله و مستندات یکدیگر بپردازند
و هرگز نباید اجازه دهند که مسائل حاشیه ای چون انگیزه خوانی و بیان اهداف و نیات سوء طرف مقابل و امثال آن در روند گفتگو اخلال ایجاد نمایند.
به تعبیر دیگر ادب گفتگو اقتضا می کند که " گفته " و " انگیخته " مورد بررسی و قضاوت قرار گیرد و نه " گوینده " و " انگیزه " .

جدال برای توجیه کردن
گاهی متوجه موضع حرف نادرست خویش میشویم اما عجیب اصرار بردرست بودن آن مینماییم "بد است"
اتفاقا کسانی که تلاش می کنند تا حرف های اشتباه خود را به هر قیمتی توجیه نمایند و بر اشتباهات شان سرپوش نهند در اصل اعتماد دیگران را از خود سلب می کنند .
و نتیجه ی این می شود که سخنان درست و صحیح آنان نیز مورد توجه دیگران قرار نمی گیرد .

از خود به خدا هیچ نگوییم و نپرسیم .:. ما هم به خدا گر به خود آییم ، خداییم

[تصویر:  1_emza_22.jpg]
یافتن تمامی ارسال‌های این کاربر
نقل قول این ارسال در یک پاسخ
ارسال پاسخ 


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع:
1 مهمان

بازگشت به بالابازگشت به محتوا