بسم الله...
خدایا !
در خانه ای جایمان داده ای که نگاهمان به هر سو که می دود دام بلایی در پیش پای خویش کنده می بیند.
در بیابانی فرویمان فرستاده ای که قاصد چشم از همه جا پیغام سراب می آورد .
وخارهای خیانت ، پای خسته را در خویش می فشرد .
خدایا!
گذرمان را از باریکه راههایی انداخته ای که دشنه های فریب از فراسوی خانه ها به انتظارمان نشسته است .
خدایا!
تیرهای آرزو بر تخته سنگهای ناکامی می شکند و
جویهای باریک امید بر زمین تفتیده می خشکد .
خدایا!
این عجوزه هزار داماد آهنگ شکستن عزم مردان کرده است و
عمر را به کابین می طلبد .
خدایا!
این دنیای هرزه هر لحظه دامی تازه می گسترد وخود را برای کس می آراید .
راههای به سوی تو را یا سد سکوی مقام می نهد و یا گودال زندگی می کند ، یا دام ثروت می گسترد و
یا به خویشمان مشغول می دارد و
یا... می دانی که بی پرواز از این مانع نمی توان گذشت .
خدایا!
قدرت پرواز را از تو می طلبم. .
خدایا!
چه گذرگاه سختی است این دنیا وچه تنگه صعبی !
این چه طعام آلوده ایست که مرگ خورنده را تدارک می بیند !
این چه معشوقی است که شب را در آرزوی هلاکت عاشقان صبح می کند !
خدایا!
سلامتمان ، در گذر از این تگنا به دست قدرت تو ست .
بر فراز این پرتگاه مهلک دست امیدمان به ریسمان عطف تو آویخته است .
خدایا!
ریشه های این علاقه را در خاک وجود ما بخشکان ، و تارهای این وابستگی را در زوایای قلب ما بسوزان .
خدایا!
عشق به این لجنزار متعفن جامه مخالفت تو را بر ما پوشانده است ، تو این جامه را بر تن ما بدر.
خدایا!
حکومت کشور جان با توست ، به غیر وامگذار.
خدایا!
باغبانی این باغ را به کس مسپار که اگر جز شیره مهر تو در آوندهای این باغ بدود ، برگها به پژمردگی خواهد نشست واگر جز باران محبت تو بر این باغ ببارد ، پرچم های باغ فرو خواهد افتاد و
اگر جزنسیم لطف تو به این بوستان بوزد غنچه ها خواهند مرد .
خدایا!
سنگهای گناهان ما را از دهان چشمه های موهبت خویش کنار بزن و
دلهای ما را سیراب ز لال مهر خویش گردان .
معبودم !
در کرت قلبهای ما به جای هرزه گیاه های هوس نهال محبت خویش را بنشان .
خدایا!
شیرینی عفوت ولذت معرفتت را به ما بچشان وبا روشنای دیدارت چشمان خسته ما را جلایی تازه ببخش .
خدایا!
آفت علاقه به دنیا بر گندمزار ایمان ما زده است ، در یابمان .
آنچنانکه عابدان وصالحان و برگزیدگانت را دریافتی ، آنچنانکه بندگان ناب وخالصت را و
آنچنانکه عاشقان و
معشوقان خویش را .
با دستهای گرم محبتت ای پذیراترین آغوش باز
آ
مدگان !
ای رئوف ترین مهربانان و کریم ترین مهر ورزان !
منبع : صحیفه سجادیه امام سجاد(ع)
[/size][/i]
![[تصویر: imam_reza_06.jpg]](http://www.eteghadat.com/Files/user6/emza/imam_reza/imam_reza_06.jpg)