۲۶ تير ۱۳۸۹, ۰۵:۱۹ عصر
از امام صادق (عليه السلام) نقل كنند،
مردي بر آن حضرت وارد شد و عرض كرد:
يا بن رسول الله! مي خواهم از چيزي بپرسم كه تاكنون كسي از آن نپرسيده و بعدا هم نخواهد پرسيد!
آن حضرت فرمود: شايد مي خواهي از من سوال كني از حشر و نشر مردم؟
آن مرد عرض كرد: قسم به آن كسي كه محمد (صلي الله عليه و آله) را به حق برگزيد، نمي خواهم سوال كنم، مگر آن را كه فرمودي!
حضرت فرمود: محشر همه مردم در زمين بيت المقدس است مگر مردم قم؛ چون آن ها در قبرهاي خود محاسبه و از آن جا به سوي بهشت برده مي شوند.
بعد فرمود: اهل قم گناهشان بخشيده است.
آن شخص بر روي دو پاي خود بلند شد و عرض كرد:
يابن رسول ا لله (صلي الله عليه و آله)! اين فقط مخصوص مردم قم است؟
فرمود: بلي مخصوص اهل قم و كساني كه حرف آنها را مي زنند- و از آنها تبعيت مي كنند.
بعد فرمود: آيا مي خواهي از اين بيش تر بگويم؟
عرض كرد: بلي.
فرمود: از جدم پيامبر اسلام (عليه السلام) به من رسيده كه آن حضرت فرمود: - در شب معراج از بالا نگاه كردم- چشمم به زميني افتاد سبز وخرم،
رنگ آن رنگ زعفراني و بوي آن مانند بوي مشك و عنبر بود. پيرمردي كه كلاهي بر سر داشت، و چهار زانو نشسته در وسط آن زمين نشسته بود.
گفت: اي حبيب من جبرئيل ! اين كدام بقعه از زمين است؟
گفت: در اين سرزمين دوست داران وصي تو علي ابن ابي طالب هستند.
گفتم: كه چهار زانو نشسته كيست؟
جواب داد: آن شيطان لعين است.
گفتم: براي چه آن جا نشسته؟
جبرئيل گفت: مي خواهد آن ها را از ولايت علي منحرف كرده و به سوي فسق و فجور بكشاند.
گفتم: اي جبرئيل! مرا به سوي او ببر.
جبرئيل آن حضرت را در يك چشم به هم زدني پيش ابليس برد.
«قم»[1] اي ملعون! از اين سرزمين برخيز برو. در كار زنان وفرزندان مرجئه شركت كن. (مرجئه طايفه منحرفي هستند) چون اهل قم پيروان و دوستان من و وصي من،
علي ابن ابيطالب هستند- مشكل است بتواني آن ها را گول بزني.[۲]
[۱] . قم؛ يعني برخيز، از آن روز قم ناميده شد.
[۲] . بحار، ج۶۰،ص۲۱۸؛ سفينة البحار، ج۲، ص۴۴۵/
مردي بر آن حضرت وارد شد و عرض كرد:
يا بن رسول الله! مي خواهم از چيزي بپرسم كه تاكنون كسي از آن نپرسيده و بعدا هم نخواهد پرسيد!
آن حضرت فرمود: شايد مي خواهي از من سوال كني از حشر و نشر مردم؟
آن مرد عرض كرد: قسم به آن كسي كه محمد (صلي الله عليه و آله) را به حق برگزيد، نمي خواهم سوال كنم، مگر آن را كه فرمودي!
حضرت فرمود: محشر همه مردم در زمين بيت المقدس است مگر مردم قم؛ چون آن ها در قبرهاي خود محاسبه و از آن جا به سوي بهشت برده مي شوند.
بعد فرمود: اهل قم گناهشان بخشيده است.
آن شخص بر روي دو پاي خود بلند شد و عرض كرد:
يابن رسول ا لله (صلي الله عليه و آله)! اين فقط مخصوص مردم قم است؟
فرمود: بلي مخصوص اهل قم و كساني كه حرف آنها را مي زنند- و از آنها تبعيت مي كنند.
بعد فرمود: آيا مي خواهي از اين بيش تر بگويم؟
عرض كرد: بلي.
فرمود: از جدم پيامبر اسلام (عليه السلام) به من رسيده كه آن حضرت فرمود: - در شب معراج از بالا نگاه كردم- چشمم به زميني افتاد سبز وخرم،
رنگ آن رنگ زعفراني و بوي آن مانند بوي مشك و عنبر بود. پيرمردي كه كلاهي بر سر داشت، و چهار زانو نشسته در وسط آن زمين نشسته بود.
گفت: اي حبيب من جبرئيل ! اين كدام بقعه از زمين است؟
گفت: در اين سرزمين دوست داران وصي تو علي ابن ابي طالب هستند.
گفتم: كه چهار زانو نشسته كيست؟
جواب داد: آن شيطان لعين است.
گفتم: براي چه آن جا نشسته؟
جبرئيل گفت: مي خواهد آن ها را از ولايت علي منحرف كرده و به سوي فسق و فجور بكشاند.
گفتم: اي جبرئيل! مرا به سوي او ببر.
جبرئيل آن حضرت را در يك چشم به هم زدني پيش ابليس برد.
«قم»[1] اي ملعون! از اين سرزمين برخيز برو. در كار زنان وفرزندان مرجئه شركت كن. (مرجئه طايفه منحرفي هستند) چون اهل قم پيروان و دوستان من و وصي من،
علي ابن ابيطالب هستند- مشكل است بتواني آن ها را گول بزني.[۲]
[۱] . قم؛ يعني برخيز، از آن روز قم ناميده شد.
[۲] . بحار، ج۶۰،ص۲۱۸؛ سفينة البحار، ج۲، ص۴۴۵/