مواقع اجابت دعا :
1 - هنگام قرائت قرآن
2 - هنگام گفتن اذان
3 - هنگام نزول باران
4 - هنگام جهاد
5 - هنگام سحر تا برآمدن آفتاب
6 - هنگام ظهر
7 - بعد از مغرب
8 - پس از نماز سپیده دم
9 - موقع نماز وتر
10 - موقعی که رقت قلب به انسان دست می دهد و چشم گریان می شود .
و دعایی که با بسم الله الرحمن الرحیم شروع شود ، رد نمی شود البته در صورت وجود سایر
شرایط از قبیل حضور قلب ، اخلاص ، شناسایی خدا و انصاف در خواهش
" کتاب الدعامفاتیح النجاه - محمد شب زنده دار "
اول واخر هردعا صلوات بفرستیم....................................
بسم الله....
علت عدم تاثیر دعا
حضرت آیة الله صمدی آملی در این باره میفرمایند : « اگر در مفاتیح الجنان ملاحظه میکنید که نوشته شده کسی که فلان دعا را این چنین بخواند مثلا ً مریضیش شفا پیدا میکند ؛ و بعد ده ها بار دعا را خواندیم و هرگز مریضیمان شفا پیدا نکرد بدانیم کد و رمز اینگونه از فرمایشات أئمه این است که انسان باید ادعیه را دارا بشود( یعنی به حقیقت آن دعا دست پیدا کند و به معرفت شهودی برسد که در واقع از بالاترین مراتب یقین به شمار می آید ) تا به نتیجه مطلوب خود نایل گردد در غیر اینصورت به صرف دانایی و قرائت ظواهر الفاظ و کلمات دعاها، نتیجه چندانی حاصل نمیشود ».
شرح رساله علم ودین ص 41
(وما چقدر دعا خوندیم وگاهی خداوند بی توجه به اینکه اصلا ما فهمیدیم داریم چی میگیم یا نه از سر لطفِ بی پایانش والرحمن الرحیم بودنش...دعامونو اجابت کرده....واقعا خدایا ما رو به درگاهت ببخش واز رحمتت مایوس نکن/الهی آمین
)
چه وقتها براى دعا كردن مناسبتر است
امام صادق عليه السلام : بر شما باد به دعا كردن بعد از نمازها چه اينكه چنين دعاهايى مستجاب است .
امام باقر عليه السلام : همين كه شب جمعه فرا رسد خداوند عزوجل مى فرمايد: آيا دعا كننده اى هست كه جوابش دهم . آيا درخواست كننده اى هست كه عطا كنم او را. آيا استغفار كننده اى هست كه بيامرزم او را. آيا توبه كننده اى هست كه توبه اش را بپذيرم .
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله : بهترين وقت دعا سحرگاهان است .
امام صادق عليه السلام : دعا پيش از طلوع و غروب آفتاب سنت و دستورى است واجب و مسلم همراه طلوع و غروب آفتاب .
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله : به درستى كه در شب ساعتى است كه هر دعاى بنده مستجاب است و آن مابين شب تا ثلث (سوم ) باقيمانده شب . گفتم : شب خاصى است از شبها يا هر شب است . فرمود: هر شب .
امام صادق عليه السلام : سه وقت است كه دعا در آن اوقات مستجاب است :
1 - بعد از نماز واجب ؛
2 - هنگام آمدن باران ؛
3 - هنگام ظاهر شدن آيه و نشانه معجزه اى از طرف خدا براى بندگان خود.
شرايط دعا كردن
اول : اعتراف به گناهان ؛ دوم : شكر نعمتها؛ سوم : صلوات بر محمد و آل محمد؛ چهارم : دعا كردن و حاجت خواستن ؛ پنجم : صلوات بر محمد و آل محمد.
اگر دعايتان مستجاب شده مواظب سه حالت باشيد
اول : آن كه عجب نكنى و نگويى من معلوم مى شود آدم خوبى هستم كه دعايم مستجاب شد زيرا عجب و خودپسندى باعث فساد عمل و غلبه شيطان است .
دوم : شكر و حمد خدا نمايى كه تفضل كرد بر تو به اجابت دعاى تو، بلكه مستحب است دو ركعت نماز شكر بجا آورى .
سوم : همين كه دعاى تو مستجاب شد ترك دعا نكنى و باز در خانه خدا بروى تا بيگانه نشوى و در وقت حاجت خواستن دوباره آشنا باشى .
اگر دعايتان به اجابت نرسيد مواظب اين سه حالت باشيد
اول : آن كه مايوس نشوى از رحمت خدا، زيرا به اجابت نرسيدن دعا ممكن است به سبب گناهان تو باشد كه مانع اجابت است پس درصدد رفع آن به توبه و تعذيب نفس برآى .
دوم : ترك دعا نكن .
سوم : راضى باش به تقدير الهى تا همان رضاى تو باعث اجابت دعايت بشود.
امام حسن عليه السلام مى فرمايد: من ضامنم از براى كسى كه در قلب او چيزى خطور نكند بجز رضا و خشنودى به قضاى خدا اين كه دعا كند پس مستجاب شود
دعا كردن سه حالت دارد كه به هر حالتى كه باشد براى انسان اجر معنوى دارد
حالت اول : آن كه صلاح بنده در آن هست و به او مى رسد و مشروط به دعا نيست و در اين صورت ثمره دعا تقرب بنده است به خدا.
حالت دوم : آن كه صلاح بنده در آن هست و رسيدن به آن مشروط است به دعا كردن و در اين صورت ثمره دعا دو چيز است يكى رسيدن به مطلوب و ديگر تقرب به خدا.
حالت سوم : آن كه صلاح بنده در آن نيست و به آن نمى رسد چه دعا بكند چه نكند و در اين صورت ثمره دعا دو چيز است يكى تقرب به خدا، دوم عوض آن كه در دنيا از او منع شده در آخرت به اضعاف آن به او عطا مى شود.
چرا دعاهایمان مستجابنمی شود.
روزی ابراهیم ادهم از بازار بصره عبور می کرد. مردم اطراف او را گرفتند و گفتند:
یا ابراهیم ، خداوند در قرآن می فرماید:
«مرابخوانید تا شما را اجابت کنم» ما دعا می کنیم اما دعاهای ما اجابت نمیشود!
ابراهیم گفت : ای مردم بصره علت آن ده چیز است.
1- خدا شناختید، ولی حق او را ادا نکردید.
2- قرآن را می خوانید، ولی عمل نمی کنید.
3- ادعای محبت رسول خدا را دارید در خالی که با اولاد او دشمنی می کنید.
4- ادعای دشمنی با شیطان دارید و در حال آن که در عمل با او موافقید.
5- می گوئید بهشت را دوست داریم، اما برای رسیدن به آن عملی انجام نمی دهید.
6- اظهار ترس از جهنم می کنید ولی خود را در آن انداخته اید.
7- مشغول عیب گویی مردم شدید و از عیب خود غافل ماندید.
8- ادعای بیزاری از دنیا دارید ولی در جمع آن حرص می ورزید.
9- اعتقاد به مرگ و قیامت دارید، ولی خود را آماده نکردید.
10- مردگان را دفن می کنید، ولی از مرگ آنها عبرت نمی گیرید.
نوشته شده از کتاب تو، تویی نویسنده ی کتاب (امیر رضا آرمیون)