تالار گفتمان وب سایت ختم قرآن مجید

نقل حضرت موسی
حضرت موسى بن جعفر (ع ) از پدران بزرگوارش نقل فرموده که : امیر المومنین على بن ابى طالب (ع ) به مردى گذشت که حرفهاى زیادى مى زد.حضرت ایستاد و سپس فرمود: آى !(حضرت نخواست اسمش را ببرد براى تنبیه او) بدرستى که تو کتابى را بسوى پروردگارت برد و مامور نگهبان خود املا مى کنى ، پس به آن چه تو را فائده مى بخشد بپرداز و آن چه را که بى فائده است واگذار.

{ بحار ج 71،ص 276 }

مصباح‌ المتهجد، شیخ طوسی، ج ۱، ص ۷۵. «وَ کَانَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ ع یَقُولُ بَعْدَ الْعَصْر... اللَّهُمَ‌ إِنِّی‌ أَعُوذُ بِکَ‌ مِنْ‌ نَفْسٍ‌ لَا تَشْبَعُ وَ مِنْ قَلْبٍ لَا یَخْشَعُ وَ مِنْ عِلْمٍ لَا یَنْفَعُ وَ مِنْ دُعَاءٍ لَا یُسْمَعُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْیُسْرَ بَعْدَ الْعُسْرِ وَ الْفَرَجَ بَعْدَ الْکَرْبِ وَ الرَّخَاءَ بَعْدَ الشِّدَّةِ اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْکَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ‌»
امام کاظم (علیه‌السلام) بعد از نماز عصر اینگونه می‌فرمود:... خدایا همانا من از نفسی که سیر نمی‌شود و قلبی که خاشع نمی‌گردد و دانشی که سود نمی‌رساند و از نمازی که بالا نمی‌رود (پذیرفته نمی‌شود) و دعایی که شنیده نمی‌شود به تو پناه می‌آورم. بارال‌ها من از تو آسانی را بعد از سختی و خرسندی را بعد از اندوه و فراخی را بعد از تنگی می‌خواهم. خدایا هر نعمتی که در اختیار ماست از جانب توست. جز تو معبودی نیست از تو طلب آمرزش می‌کنم و به سوی تو باز می‌گردم (توبه می‌کنم).

---

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=20696

امام کاظم (ع) :
به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مومنی ندهند
مگر به سبب حسن_ظن و امیدواری او به خدا و خوش اخلاقی اش و خودداری از غیبت مومنان.
بحارالانوار،ج۶،ص۲۸،ح۲۹