تالار گفتمان وب سایت ختم قرآن مجید

سلام

بله کاملاً همین طوره.
برای شناخت بزرگان خیلی از اوقات باید از بیانات بزرگان دیگر مدد گرفت. مثلاً عالم بزرگی همچون آیت الله بهجت (ره) اگر کسی رو تایید می کردند برای همه حجت بود...
یا عالمان بزرگی همچون آیت الله بهاءالدینی، جوادی آملی، حسن زاده ی آملی، خود امام (ره) و...

در همین نماز جمعه ی گدشته که رهبر عزیز در حرم مطهر امام(ره) نیز خطابه ی خودشون رو ایراد می کردند، تاکید کردند که برای شناخت راه به یک شاخص نیاز داریم که از عظیم ترین شاخص ها شخصیت امام هست.





رهبر عظیم الشانتان را دوست بدارید او دلداری است که دنیا شکارش نکرد


حضرت علامه حسن زاده آملی از علمای برجسته و سرشناس حوز علمیه قم که به جهت مراتب ویژه علمی و عرفانی از استوانهای حوزه های علمیه به شمار می روند در شان رهبر معظم انقلاب بیان نمودند:

رهبر عظیم الشان تان را دوست بدارید.عالمی، عادلی، رهبری، مومنی، موحدی، سیاسی، دلداری، رهبری، انسان ربانی پاک منزه که دنیا شکارش نکرده من جایی سراغ ندارم که عرض کنم.

قدر این نعمت عظمیی را که خدا به شما عطا فرمود قدر این رهبر ولی را بدانید
الان این انسجام ما تکلیف شرعی ماست مبادا عزیزان آقایان اول انقلاب یادتان هست چند فرقه برخاستند که میخواستند که کشور را تجزیه کنند؟حواستان جمع باشد مبادا این وحدت مارا مبادا این کشور علوی را مبادا این نعمت ولایت را از دست شما بگیرند .خدایا به حق پیغمبر و آل پیغمبر سایه این مرد بزرگ این رهبر اصیل اسلامی حضرت آیت الله معظم خامنه ای عزیز را مستدام بدار .



آری! علامه حاضر است تا در پیشگاه خدای متعال برای بکار بردن چنین توصیفاتی در شان این رهبر یگانه، استدلال کند و پاسخگو باشد ... حال ببینیم، آن هایی که در مقام تضعیف این رهبر الهی استدلال می‌کنند در پیشگاه خدا روسفید خواهند شد یا امثال جناب علامه!




برای دانلود فیلم این بیانات (بصورت کاملتر) اینجا را کلیک کنید.

اطاعت بی چون و چرا از رهبر غیر معصوم چرا؟!

روشن است که در میان معتقدان به ولایت فقیه هیچ کس عصمتی همانند پیامبر و امام معصوم برای ولی فقیه قائل نشده است . پس با این وصف این سوال مطرح می شود که اگر احتمال خطا و اشتباه در ولی فقیه وجود دارد؛ اطاعت بی چون و چرا از او آیا صحیح است؟ برای پاسخ به این سوال ذکر چند نکته ضروری است :

الف) از نظر شرع وقتی که خود امام معصوم به ما دستور داده است که از ولی فقیه اطاعت کنیم همین دستور برای ما حجت و کافی است و هیچ گونه اشکالی به وجود نخواهد آورد.

ب) هنگامی که به سیره شیعیان می نگریم می بینیم که آنان بی چون و چرا از مرجع تقلید خود تقلید می کنند بی آنکه برای او عصمت قائل شوند .

ج) بدون شک هر جامعه ای به حکومت و رهبر نیاز دارد و استحکام حکومت بر این امر استوار است که حاکم شایسته دستور بدهد و مردم از او اطاعت کنند و اگر یکی از این دو نباشد حکومت متزلزل خواهد شد . بنابر این احتمال خطا هرگز مجوز سرپیچی از اطاعت حاکم را نمی دهد و به عبارت بهتر ضرر و زیان سرپیچی از حکم حاکم به مراتب بیشتر از ضرر و زیان پیروی از دستور اشتباه او می باشد.(البته این یک دلیل حداقلی برای پاسخ به شبهه فوق است.)

د) عصمت بر دو نوع است : یکی عصمت ذاتی و تضمین شده که مخصوص امام معصوم است و هیچ کس غیر از ایشان چنین عصمتی را دارا نیست و دیگر عصمت غیر ذاتی و تضمین نشده که هر کسی می تواند آن را دارا باشد. ممکن است فردی و جود داشته باشد که نسبت به یک گناه معصوم باشد. به عنوان مثال همسر حضرت امام خمینی نقل می کنند که در طول 60 سال زندگی با ایشان یک غیبت هم از ایشان نشنیده است.


برگرفته از کتاب پاسخ استاد به جوانان پرسش گر، آیت الله مصباح یزدی(حفظه الله)

سلام.

من با خود
می گفتم برای رهبری جامعه اسلامی شرایطی لازم است که شاید برخی از انسان ها
به آن دست یابند ولی شناسایی و ارزیابی آن بسیار سخت و شاید نا ممکن باشد.
مثلا چه کسی می تواند ادعا کند که علم غیب دارد یا معصوم است و هزاران اما و
اگر دیگر. پس از چندی سوالات دیگری به ذهنم خطورکرد. که این ایراد به دین ما
است یا مذهب ما ؟ وظیفه ما در عصر غیبت چیست؟ ما که دسترسی به امامان نداریم تا
از ایشان تبعیت کنیم یا نظر آنها را در مورد مسائل و مشکلات شخصی و شاید عمومی
خود ودیگران جویا شویم.
بعد از آن بود که با یکی از برادران اهل عامه هم صحبت شدم. او می گفت پیامبر
(ص) بعد از خود شخص خاصی را به عنوان جانشین مشخص نکردند من در جواب
گفتم مگر می شود که رسول خدا(ص) پس از بیست و سه سال رسالت و ایثار امت را
به حال خود رها کند. یعنی مردمی که تنها چند سال از اسلام آوردنشان می گذشت
دیگر نیاز به راهنما نداشته یا خود بتوانند برای خود رهبر انتخاب کنند، آیا جناب
ابوبکر دلسوزتر از رسول خدا(ص) بود که برای خود جانشین انتخاب کرد ولی پیامبر
(ص)مردم را به حال خود رها کردند.

بعد از این گفتگو با خود گفتم آیا امام زمان نیزما را درعصرغیبت به حال خود رها
کرده اند. اگر این را بگوییم آن وقت مثل برادران اهل عامه ، پس از رسول خدا(ص)
باید قائل به سقیفه شویم. به هر حال آنقدر این موضوع برایم جالب بود که درسیره
امامان به دنبال این موضوع رفتم که آیا امامان ، شیعیان را برای عصر غیبت آماده
نموده اند یا نه ، شیعیان را به حال خودشان رها نموده اند. بعد از این بود که مقاله ای
را با عنوان اقدامات امام حسن عسگری(ع) برای آماده سازی شیعیان برای عصر
غیبت نوشتم( که اگر مایل بودید آن را در تاپیک مستقلی خواهم آورد).
خلاصه :
1)تعیین تکلیف برای شیعیان در عصر غیبت از سوی امامان ، ضروری می باشد.
2) «ما لا یدرک کله لا یترک کله» یا به عبارت خودمانی «اگر آب دریا را نتوان
کشید هم به قدر تشنگی باید چشید»
اگر دسترسی به رهبرجامع تمام شرائط ممکن نشد باید به دنبال رهبری باشیم که
گرچه تمام شرائط را ندارد اما بیش از دیگران دارای شرائط رهبری می باشد.
3) آیا نایب باید به عینه ودر تمام
خصوصیات شبیه منوب عنه باشد، یعنی اگر شما نایبی به نیابت از پدر بزرگتان برای
انجام فریضه حج گرفتید. باید نایب هم وزن ، هم شکل، همکار، همشهری، و....
باشد . نه تنها این ویژگی ها شرط نیست بلکه کفویت در جنسیت ، تقوا، سن و... نیز
شرط نمی باشد.
4) حال اگر امامان (ع) از همان مقاطع نخست و سالها قبل از غیبت امام زمان (عج)
شیعیان را تشویق نموده بودند که سوالات دینی خود را از علماء و اصحاب بپرسند و با
اینکه خود می توانستند پاسخ دهند ، مردم را به اصحاب خود ارجاع می دادند. یا اینکه
به شاگردان و اصحاب خود همانند هشام بن حکم ، زراره بن اعین و... می گفتند «
اجلس فی المسجد وافتی للناس» در مسجد بنشین و به سوالات مردم پاسخ بده. آیا این
کار امام (ع) برای عادت دادن شیعیان به مراجعه و جایگزینی علماء و اصحاب به
جای خود در عصر غیبت در مرجعیت دینی و سیاسی البته در چهار چوبی کنترل شده
نبود است.

به هر حال شاید آن بزرگ بداند که در عصر غیبت چه باید کرد؟ اگر زمانی به آن
دسترسی پیدا کردید از ایشان بپرسید، ما هم قائلیم که در حال حاضر تنها حجه بن
الحسن (عج) امام و حجت خداوند بر مردمان است. ولی در زمانی که دسترسی به
ایشان برای عموم ممکن نیست، آیا نمی توان با اعتماد به سخنان و سیره امامان معصوم
(ع) به گرد یکی از شاگردان که علی رغم بر آگاهی بر فنون فقهی و استنباط احکام
فرعی ، دارای امتیازاتی است که به اعتراف دوست و دشمن قادرترین ، و عالم ترین
شخص در مدیریت جامعه می باشد.
در مورد زندگی همه علماء شیعه اعم از اخباری، اصولی،
عارف، شاعر ، علامه ، فیلسوف و... مطالعه کنید و ببینید، دشمنان دین و مذهب اعم
از یهودیان و بهائیان ومشرکان و ملحدان و..... از کدامیک از علماء ما شیعیان بیشتر
متنفر بوده و بر علیه او کتاب نوشته اند . کدامیک از علماء ما خاری در چشم دشمنان
وبیدار کننده مسلمانان بوده اند.
دریک تحقیق کتابخانه ای بیش از پنجاه کتاب بر علیه امام خمینی(ره) توسط همین
برادران وهابی نوشته شده است. و این رابطه به عینه در مورد آیت الله خامنه ای هم
صادق است.

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر شما دو یار قرانی" اکتیو "

در مورد این سوال که دوستان پرسیده بودند «چرا رهبر معظم انقلاب با حضرت علی (ع) مقایسه می شوند ؟»


سوال این است که رهبر معظم انقلاب که با حضرت علی (ع) مقایسه می شوند چه وجه تشابهی دارند که این مقایسه صورت می گیرد ؟














به طور قطع اگر عده‌ای ایشان یا هر کس دیگری به جز امام زمان «عج‌الله تعالی فرجه الشریف» را امیرالمؤمنین زمان بداند و یا بخواند، بسیار خطا کرده است و شخص ایشان نیز مکرر از این امر نهی نموده‌اند. البته افکار عمومی سلیقه‌ها و بصیرت‌های متفاوتی دارند و چه بسا گاهی «بد دفاع کردن»، بیش از «خوب حمله کردن» به نفع دشمن باشد.


اما در نظر داشته باشید که مقایسه‌ی یا تطبیق شخصیت‌ها، رفتار‌ها و جریان‌ها، نه تنها هیچ اشکالی ندارد، بلکه جهت شناخت بیشتر لازم و ضروری است.



وقتی معصوم (ع) می‌فرماید: «کلّ یوم عاشورا و کل ارض کربلا»، یعنی هر روز خود را در عاشورا ببینید و در هر کجا که باشید، آن جا کربلا است. چرا که مقابله‌ی کفر و ایمان، ظالم و مظلوم و حق و باطل همیشه و در همه جا جاری و ساری است و انسان باید ببیند که در عاشورا و کربلا‌‌ی زمان خود، در کدام جبهه است. امام حسین (ع) یا یزید. پس، در چنین حالتی نمی‌توان گفت: آقا امام حسین و یزید تکرار نمی‌شوند، چرا مقایسه می‌کنید(؟!) لذا شهید مطهری می‌فرماید: یزید بیش از 1300 سال پیش مرد، شما ببینید یزید زمان شما چه می‌کند!




در طول انقلاب امثال این قیاس‌های به حق زیاد داشته‌ایم. چنان چه حضرت امام خمینی رضوان‌الله علیه، در همان ابتدای انقلاب که گروه‌ها و جریان‌های متفاوتی (مانند اوضاع پس از انتخابات) با هم متحد شدند و قرار گذاشتند که در استادیوم امجدیه برای براندازی یا تغییر ساختارهای اصلی نظام تجمع کنند، امام طی برنامه‌ای فرمودند: من نمی‌گویم که من علی زمان هستم، ولی شما دارید کار خوارج را می‌کنید! و یا نسبت به شهدای حزب جمهوری و شهید بهشتی فرمودند: 72 تن و در رأسش سید مظلوم. یا نسبت به مرحوم آیت‌الله طالقانی فرمودند:

زبانش مانند شمشیر مالک اشتر (برای علی علیه‌السلام) بود و ... .








پس، قیاس‌ها یا تشبیه‌ها اگر در حدّ مشابه یا برابر دانستن غیر معصوم با معصوم باشد، اشکال دارد و مضرّ است. اما اگر در همین حدّ باشد، مثلاً گفته شود: مردمان صدر اسلام، در دوران حکومت حضرت امیر علیه‌السلام، با ولی‌ امر خود چنین و چنان کردند و یا فلان گروه‌ها و جریانات (مانند خوارج) چنین و چنان کردند و ما باید امروز ببینیم که نسبت به حکومت اسلامی و ولی امر چه می‌کنیم و در کدام جناح هستیم؟ نه تنها اشکالی ندارد، بلکه لازم است.

و جا ندارد کسی معترض شود که مگر ولی امر ما معصوم است که چنین قیاسی می‌نمایید؟

منبع : x-shobhe.com

بحث جالبه كه جناب منتظر يادآوري فرمودن

من چند وقته به لطف خدا دارم نهج البلاغه ميخونم و با حكومت ايشون اندكي آشنا شدم
مولا علي براي همه و مخصوصا سران دولت الگو بودن

اينقدر شكاف ايجاد شده كه پدرم ميگن سران مملكت امروز رو اصلا با مولا مقايشه نكنه و امام علي فقط يكي بود.

منم بهشون ميگم بله اما ايشون الگوي همين سران ما بودن و در هر زماني اصل قانون و عدالت ثابته و فقط كمي به روز ميشه.

حالا كجا امروز رعايت ميشه و كي قراره مسولان بترسن خدا ميدونه!

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر شما

بله دغدغه ی رهبری هم این هست که این همه مسئولین رو نصیحت می کنند اما کو گوش شنوا . در ابتدا که به دنبال گرفتن رای مردم هستند ادعا شون میشه راه شون راه امام ره است و خط شون خط رهبری هست اما کو گوش شنوا . کجایند مالک اشتر ها .......

سلام بر دوستان.
جناب سفیر عشق بنده فکر میکنم چون حکم احسان را دارد جایز باشد.