۲۹ بهمن ۱۳۹۴, ۰۱:۱۹ عصر
موسی بن عمران (ع) سومین پیغمبر از پیغمبران اولوالعزم و صاحب کتاب و شریعت است و از اولاد اسرائیل (یعقوب) می باشد. موسی (ع) زندگانی پر غوغایی دارد. آن حضرت وقتی متولد شد که بنی اسرائیل در مصر میان قبطی ها در حال ذلت و اسارت می زیستند و به امر فرعون (در مصر، شاه را «فرعون» می گفتند) کودکانشان را سر می بریدند. مادر موسی طبق آنچه در خواب به وی دستور داده شده بود، موسی را در صندوقی چوبین گذاشته و در رود نیل رها کرد. آب، صندوق را حرکت داده، یک سره به قصر فرعون آورد. به امر فرعون، صندوق را گرفتند، وقتی که باز کردند، بچه ای در میان صندوق یافتند. فرعون در اثر اصرار ملکه، از کشتن بچه صرف نظر کرد و چون فرزند نداشتند، او را به فرزندی قبول کردند و به دایه (که اتفاقا همان مادرش بود) سپردند. موسی تا اوایل سن جوانی در دربار فرعون بود. پس از آن، در اثر حادثه قتلی، از ترس فرعون از مصر فرار کرده، به مدین رفت و در آن جا به شعیب پیغمبر برخورد و با یکی از دختران حضرت شعیب (ع) ازدواج کرده، چندین سال گوسفندان او را می چرانید.
پس از چند سال به فکر زادگاه خویش افتاده، عایله خود را برداشته، با حشمی که تهیه کرده بود متوجه مصر شد و در اثنای راه وقتی که شبانه به طور سینا رسید از جانب خدای تعالی برای رسالت برگزیده شد و ماموریت یافت که فرعون را به دین توحید دعوت کند و بنی اسرائیل را از دست قبطیان نجات بخشد و برادر خود، حضرت هارون (ع) را وزیر خود قرار دهد. ولی پس از ابلاغ ماموریت و رساندن پیغام الهی، فرعون که بت پرست و ضمنا خود را یکی از خدایان معرفی می کرد، رسالت آن حضرت را نپذیرفت و آزادی بنی اسرائیل را تامین نکرده و با این که موسی (ع) سال ها مردم را به توحید دعوت کرد و معجزات بسیاری نشان داد، فرعون و اقوام او عکس العملی جز سرسختی و درشت خویی نشان ندادند. بالاخره موسی (ع) به امر خدا، بنی اسرائیل را کوچ داده، شبانه از مصر رو به بیابان سینا فرار کرد. وقتی که به دریای سرخ رسیدند، فرعون نیز از جریان اطلاع یافته، با لشکریان خود ایشان را تعقیب کرد. موسی (ع) از راه اعجاز، دریا را شکافت و با قوم خود از آب گذشت ولی فرعون لشکریانش غرق شدند. بعد از این واقعه، خدا تورات را به موسی (ع) نازل فرمود و شریعت کلیمی را در میان بنی اسرائیل مستقر ساخت.
پس از چند سال به فکر زادگاه خویش افتاده، عایله خود را برداشته، با حشمی که تهیه کرده بود متوجه مصر شد و در اثنای راه وقتی که شبانه به طور سینا رسید از جانب خدای تعالی برای رسالت برگزیده شد و ماموریت یافت که فرعون را به دین توحید دعوت کند و بنی اسرائیل را از دست قبطیان نجات بخشد و برادر خود، حضرت هارون (ع) را وزیر خود قرار دهد. ولی پس از ابلاغ ماموریت و رساندن پیغام الهی، فرعون که بت پرست و ضمنا خود را یکی از خدایان معرفی می کرد، رسالت آن حضرت را نپذیرفت و آزادی بنی اسرائیل را تامین نکرده و با این که موسی (ع) سال ها مردم را به توحید دعوت کرد و معجزات بسیاری نشان داد، فرعون و اقوام او عکس العملی جز سرسختی و درشت خویی نشان ندادند. بالاخره موسی (ع) به امر خدا، بنی اسرائیل را کوچ داده، شبانه از مصر رو به بیابان سینا فرار کرد. وقتی که به دریای سرخ رسیدند، فرعون نیز از جریان اطلاع یافته، با لشکریان خود ایشان را تعقیب کرد. موسی (ع) از راه اعجاز، دریا را شکافت و با قوم خود از آب گذشت ولی فرعون لشکریانش غرق شدند. بعد از این واقعه، خدا تورات را به موسی (ع) نازل فرمود و شریعت کلیمی را در میان بنی اسرائیل مستقر ساخت.