تالار گفتمان وب سایت ختم قرآن مجید

در سوره بقره آیه 171 در مورد توجه نکردن کافران به سخنان انبیا آنان را به کسی که میشنود ولی درک نمیکند تشبیه کرده است دراین جا سوالی که پیش می آید این است:

آیا درک نکردن مانند درک نکردن دو انسان با دو زبان مختلف است ؟
از آنجا که انبیا بیشترشان از میان مردم بودند و زبا نشان با هم یکی بوده پس کافران توانایی فهمیدن سخنان را داشته اند و همان طور که در آخر آیه بیان شده عقل خود را بکار نگرفته اند ؛
البته در ترجمه قران کافر به حیوان تشبیه شده است که نمیتواند عقل خود را بکار گیرد
کلمه حیوان در این آیه بکار نرفته ولی در ترجمه ( الذی ) را حیوان بیان نموده است
سوال دوم:
اینکه آیا بکار بردن کلمه حیوان در این ترجمه صحیح است در حالی که حیوان اصلا معنی سخن انسان را نمی فهمد ولی انسان کافر می فهمد


سوال سوم :
اگر انبیا در مقام معلم و کافر در مقام دانش آموز باشد ، این مطلب چگونه بیان میشود؟




[font=tahoma][/font]

سلام و ببخشید که دیر این پست دیده و پاسخدهی شد:
به نقل از استاد و محقق قرانم:

با سلام به شما و سلام به کنجکاویهای مومنانه شما.

شنیدن و دیدن ، « اختیاری » نیست و هر حیوان و هر کودک و هر انسانی به خاطر اینکه « اسیر غرائز خویش است » ، قطعا و حتما ، « ناخودآگاه و غیر ارادی » هر صدای قابل شنیدنی را می شنود و هر چیز قابل دیدنی را می بیند.

اما انسانی که « عاقل و بالغ » شده باشد ، به طور ارادی و آگاهانه ، فقط به سخنان مجاز « گوش می‌دهد » و فقط به مناظر مجاز « نگاه می‌کند » و حتما به سخنان غیر مجاز « گوش نمی‌دهد » و به مناظر غیر مجاز هم « نگاه نمی‌کند ».

پس افراد کافر افرادیند که چون به « عقل و رسول باطنی » خود إعتنا و توجهی ندارند و هنوز از « اسارت نفسانیت و حیوانیت درون » خود آزاد و رها نشده اند لذا بدتر از حیوانند زیرا خودشان را به « کری » و « کوری » می زنند.

آنها چون هنوز « عاقل و در نتیجه عاشق » نشده اند لذا از سخنان هدایت بخش پیامبران و أولیاء الهی ، مانند حیوان فقط صدا می شنوند اما « پیام و مفهوم » سخن آنان را نمی خواهند بفهمند لذا هدایت نمی شوند.

موفق و موید باشید.

امیدوارم خداوند کمک کند تا از رسول باطنی یا عمون عقلمون به گفته ی استادم خوب استفاده کنیم