بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
يا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً وَ لَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَ الْمَطْلُوبُ (حج-٣٤)
ترجمه: ای مردم! مثلی زده شده است، به آن گوش فرا دهید: کسانی را که غیر از خدا میخوانید، هرگز نمیتوانند مگسی بیافرینند، هر چند برای این کار دست به دست هم دهند! و هرگاه مگس چیزی از آنها برباید، نمیتوانند آن را باز پس گیرند! هم این طلبکنندگان ناتوانند، و هم آن مطلوبان
تفسير:
١-كلمه" مثل" به معنای وصفی است كه چيزی را در آن حالی كه هست مجسم كند، چه اينكه آن وصف واقعيت خارجی داشته باشد، و چه اينكه صرف فرض و خيال باشد، مانند مثلهايی كه در قالب گفتگوی حيوانات يا جمادات با يكديگر میآورند. و ضرب مثل، به معنای اين است كه مثل در اختيار طرف بگذاری، و گويی پيش روی او نصب كنی تا در آن تفكر و مطالعه كند مانند زدن خيمه كه معنايش نصب آن است برای سكونت.
٢-اين آيه ترسيم جالب و گويايی از وضع معبودهای ساختگی، و ضعف و ناتوانی افرادبي ايمان ،بيان و بطلان اعتقاد مشركان را به روشنترين وجهی آشكار میسازد.سپس روی سخن را به عموم مردم كرده، میگويد: ای مردم دراينجا مثلی زده شده است گوش به آن فرا دهيد و دقيقا به آن بينديشيد
٣-كسانی را كه شما غير از خدا میخوانيد هرگز نمیتوانند مگسی بيافرينند هر چند برای اين كار اجتماع كنند و دست به دست يكديگر بدهند حتی همه دانشمندان و متفكران و مخترعان بشر اگر دست به دست هم بدهند قادر بر آفرينش مگسی نيستند.
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
التماس دعا: یکشنبه ۲۴ بهمن١٤٠٠
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
يا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً وَ لَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَ الْمَطْلُوبُ (حج-٣٤)
ترجمه: ای مردم! مثلی زده شده است، به آن گوش فرا دهید: کسانی را که غیر از خدا میخوانید، هرگز نمیتوانند مگسی بیافرینند، هر چند برای این کار دست به دست هم دهند! و هرگاه مگس چیزی از آنها برباید، نمیتوانند آن را باز پس گیرند! هم این طلبکنندگان ناتوانند، و هم آن مطلوبان
تفسيرقسمت دوم :
١-حال كه اين گونه است (نميتوانيد مگسي را بيافرينید) چگونه میخواهيد شما اين بتها را همرديف پروردگار بزرگی قرار دهيد كه آفريننده آسمانها و زمين و هزاران هزار نوع موجود زنده در درياها و صحراها و جنگلها و اعماق زمين است،
٢-خداوندی كه حيات و زندگی رادراشكال مختلف وچهرههای بديع ومتنوع قرارداده كه هريك از آنها انسانرا به اعجاب و تحسين وامیدارد،آن معبودهای ضعيف كجا و اين خالق قادر و حكيم كجا؟
٣-اينهانه تنها قادر نيستند مگسی بيافرينند بلكه از مقابله با يك مگس نيز عاجزند چرا كه اگر مگس چيزی ازآنها را بربايد نمیتوانند آنرا باز پس گيرند"!
٤-موجودی به اين ضعيفی و ناتوانی كه حتی درمبارزه با يك مگس شكست میخورد چه جای اين داردكه او را حاكم بر سرنوشت خويش بدانند و حلال مشكلات.آری هم اين طلب كنندگان و عابدان ضعيف و ناتوانند و هم آن مطلوبان و معبودان
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
بار الها! روح ايثار و تقوی و بر كناری از هر گونه بخل و كينه و حسد به ما مرحمت كن، و ما را از خود خواهی و خودپسندی بر كنار فرما.
التماس دعا : چهارشنبه ۲۷ بهمن ١٤٠٠
سوره : الاسراء ، آیه : ۱۱
وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا
ترجمه :
انسان (بر اثر شتابزدگی)، بدیها را طلب میکند آن گونه که نیکیها را میطلبد؛ و انسان، همیشه عجول بوده است!
تفسیر :
در قرآن از شتاب زدگى انسان و شرّخواهى او بارها سخن به ميان آمده است: «و يَستعجلونك بالسيّئة قبل الحسنه»(33) يعنى از تو عذاب فورى مى خواهند.
در آيه اى ديگر از قول كافران مى فرمايد: «أمطر علينا حجارةً من السماء»(34) مى گويند: خدايا اگر دين حقّ است، از آسمان بر ما سنگ بباران. سرچشمه ى اين شتاب ها، جهل و عناد و تعصّب است.
پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند: «انّما أهلك النّاس العجلة»(35) بيشترين هلاكت و تباهى انسان از عجله است. بسيارى از نفرين هايى را هم كه انسان عليه خود يا فرزندانش مى كند از همين عجله است.
-----
33) رعد، 6.
34) انفال، 32.
35) بحار، ج 17، ص 340
حالت توبه شکننان در قیامت
كُلَّمَا أَرَادُواْ أَن یخَْرُجُواْ مِنهَْا مِنْ غَمٍّ أُعِیدُواْ فِیهَا وَ ذُوقُواْ عَذَابَ الحَْرِیقِ(22- حج)
هر گاه بخواهند از دوزخ و غم و اندوههاى آن خارج شوند آنها را به آن باز مى گردانند، و به آنان گفته مى شود، بچشید عذاب سوزان را از آنجائیکه قیامت ظرف ظهور باطن اعمال است هر پاداش و عذابی که به انسان داده می شود در حقیقت چهره اخروی عمل اوست(13) و جهنم در واقع صورت باطنی گناه است؛ بنابر این می توان گفت این حالتی که آیه از آن سخن می گوید حقیقت و باطن همان حالت دنیایی این عده است که در دنیا چون به گناه عادت کرده بودند هرگاه تصمیم به ترک آن می گرفتند باز دوباره به سمت آن برگشته و جان به آتش گناه می سوزاندند؛ همین حالت یعنی فاصله گرفتن و برگشتن به گناه در قیامت به شکل ظهور می کند که قرآن می گوید: هر گاه بخواهند از دوزخ و غم و اندوههاى آن خارج شوند آنها را به آن باز مى گردانند.
راه برون رفت از تاریکی ها و مشکلات و گرفتاری ها، یادخداست
یادی که همراه با اعتماد و ایمان، عشق و آگاهی باشد
یادی که قلب را سرشار از امید و آرامش کند.
پیامی که خداوند هر روز میفرستد این است : مرا زیاد یاد کن
تا تو را توسط فرشتگانم، از تاریکی های مشکلات به نورِ ایمان و آرامش و شادی خودم وارد کنم.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا
ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ ،(٤١)
وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا
ﻭ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎم ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮﻳﻴﺪ .(٤٢)
هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا
ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﺭﻭﺩ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻧﻮﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ ، ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ .(٤٣) ، سوره : احزاب
چه کسی مومن هست؟
و چگونه باید بفهمیم که در گروه مومنان هستیم؟!
خداوند متعال اوصاف مومنین را در آیه ی ۱۱۲ سوره مبارکه توبه اینگونه بیان می فرمایند :
التَّائِبُونَ
توبه کنندگان
العَابِدُونَ
عبادت کنندگان
الحَامِدُونَ
سپاسگزاران
السَّائِحُونَ
روزه داران
الرَّاکِعُونَ
رکوع کنندگان
السَّاجِدُونَ
سجده کنندگان
الآمِرُونَ بِالمَعرُوفِ
آنان که به کارهای نیکو و شایسته امر می کنند...
و النَّاهُونَ عَنِ المُنکَرِ
و از اعمال بد و ناپسند منع می کنند...
و الحَافِظُونَ لِحُدودِاللّه
و حدود الهی را حفظ می کنند...
هر کس این ۹ صفت را داشت، در ادامه آیه ، خداوند متعال
میفرمایند :
و بَشِّرِ المُومِنِینَ.
و بشارت ده مومنان را ( که همانا ایمان در قلب های آنان وارد شده است.)
سورة الانعام ، آیه : ۱
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ
ترجمه :
ستایش برای خداوندی است که آسمانها و زمین را آفرید، و ظلمتها و نور را پدید آورد؛ اما کافران برای پروردگار خود، شریک و شبیه قرارمیدهند (با اینکه دلایل توحید و یگانگی او، در آفرینش جهان آشکار است)!
تفسیر کوتاه :
در تمام قرآن، واژه ى «نور» مفرد و واژه ى «ظلمات» به صورت جمع آمده است. اصولاً حقّ، يكى و راههاى باطل بسيار است. آرى نور، نشانه ى وحدت و ظلمات، نشانه ى پراكندگى است. «يعدلون» از «عدل»، به معناى همتاست.
اوّلين آيه ى اين سوره، به «آفرينش نظام هستى»، اشاره دارد .