۶ مرداد ۱۳۹۳, ۰۵:۱۴ عصر
صفحه‌ها: 1 2
۷ اسفند ۱۳۹۳, ۱۲:۱۰ صبح
بازخواني صبر زينب (س) بر پايه آموزه هاي قرآن
بي گمان يكي از خصلت ها و فضيلت هاي انساني، تحمل و بردباري برمشكلات و سختي هايي است كه از هر سوي به انسان هجوم مي آورد. انسان زماني مي تواند در برابر سختي ها و مصيبت ها خود را بيمه نمايد و با هر مصيبتي جزع و فزع نكند كه از خصلت صبر برخوردار باشد. اين خصلت در آموزه هاي قرآني به عنوان يكي از برترين فضايل انساني شمرده و دارندگانش به بزرگي ستوده و تكريم شده اند.از كساني كه در گروه صابران مورد ستايش و تجليل قرار گرفته اند، پيامبران بزرگ خداوند هستند كه به جهاتي چند به داشتن اين خصلت و فضيلت ستوده شده و در قرآن به اين صفت گرامي داشته شده اند.با توجه به نگرش منفي و گاه تحليل و تبيين نادرست مفهوم صبر، برداشت هاي ناروايي از آن شده كه اين خصلت را از فضيلت گاه به حد رذيلت تنزل مي دهد و به جاي آن كه بستري براي كمال انساني باشد خود عاملي بازدارنده و مانعي بزرگ براي آن به شمار مي آيد. از اين رو بازخواني مفهوم صبر بر پايه آموزه هاي قرآني ضرورتي است كه مي بايست انجام پذيرد.
ثمرات صبر زينب
شكيبايي و صبر زينب(س) در كوتاه مدت به بار نشست و مردم كوفه ومدينه و برخي از نواحي ديگر به خونخواهي سالار شهيدان به پا خاستند و اين گونه شد كه قيام توابين شكل گرفت بلكه مي توان گفت اثر تدبير نيكوي زينب و امام سجاد(ع) و شكيبايي و صبر ايشان و مديريت بحران به بهترين وجه برپايه عقل و شرع، موجب شد تا قيام هاي ديگري چون قيام مدينه و مكه صورت بگيرد و حكومت يزيد در مدت كوتاهي فروريزد و سه سال بيش از حكومت وي نگذشته خود به دوزخ رهسپار گردد.
آن حضرت با آن كه در فشارها و سختي هاي جانكاهي قرار داشت ولي مهار نفس خويش را به حكم واصبر نفسك را در دست داشت و همه آن مصيبت ها را تحمل كرد.با اين همه نمي بايد اين صبر و شكيبايي را به معناي ناديده گرفتن احساسات و عواطف به طور مطلق گرفت. اگر اين احساسات از سوي شخص مهار شود و به خوبي و در جاي خود ابراز گردد نه تنها اشكالي نداشته بلكه بسيار مفيد و سازنده است. به سخني ديگر اين گونه رفتار همانند سخن يعقوب(ع) است كه با اين كه از صبر جميل (يوسف آيه 18) در فقدان ازدست دادن فرزند، سخن مي گويد؛ در همان حال مي فرمايد: انما اشكو بثي وحزني الي الله؛ من شكايت درد و رنج و اندوهم را به پيشگاه خدا مي برم.
.
.
حضرت زينب(س) نيز اين گونه بود. چنان كه در عصر عاشورا هنگامي كه ايشان را به عنوان اسير به سوي كوفه مي بردند از كوفيان مي خواهند كه آنان را به ميدان قتلگاه برد و در آن جا خود را به برادران و فرزندان مي رساند و در سوگ فراقشان گريه مي كند و ناله سرمي دهد. با اين همه نمي گذارد به گونه اي رفتار كند كه دشمن از وضعيت پيش آمده سوءاستفاده نمايد. چنان كه مي بينيم در مجلس ابن زياد و يزيد چگونه زمام امور مجلس را به دست مي گيرد و ولوله اي د رمجلس و كاخ يزيديان مي افكند.
http://www.ashoora.ir/%D8%A7%D9%85%D8%A7...D9%86.html
بي گمان يكي از خصلت ها و فضيلت هاي انساني، تحمل و بردباري برمشكلات و سختي هايي است كه از هر سوي به انسان هجوم مي آورد. انسان زماني مي تواند در برابر سختي ها و مصيبت ها خود را بيمه نمايد و با هر مصيبتي جزع و فزع نكند كه از خصلت صبر برخوردار باشد. اين خصلت در آموزه هاي قرآني به عنوان يكي از برترين فضايل انساني شمرده و دارندگانش به بزرگي ستوده و تكريم شده اند.از كساني كه در گروه صابران مورد ستايش و تجليل قرار گرفته اند، پيامبران بزرگ خداوند هستند كه به جهاتي چند به داشتن اين خصلت و فضيلت ستوده شده و در قرآن به اين صفت گرامي داشته شده اند.با توجه به نگرش منفي و گاه تحليل و تبيين نادرست مفهوم صبر، برداشت هاي ناروايي از آن شده كه اين خصلت را از فضيلت گاه به حد رذيلت تنزل مي دهد و به جاي آن كه بستري براي كمال انساني باشد خود عاملي بازدارنده و مانعي بزرگ براي آن به شمار مي آيد. از اين رو بازخواني مفهوم صبر بر پايه آموزه هاي قرآني ضرورتي است كه مي بايست انجام پذيرد.
ثمرات صبر زينب
شكيبايي و صبر زينب(س) در كوتاه مدت به بار نشست و مردم كوفه ومدينه و برخي از نواحي ديگر به خونخواهي سالار شهيدان به پا خاستند و اين گونه شد كه قيام توابين شكل گرفت بلكه مي توان گفت اثر تدبير نيكوي زينب و امام سجاد(ع) و شكيبايي و صبر ايشان و مديريت بحران به بهترين وجه برپايه عقل و شرع، موجب شد تا قيام هاي ديگري چون قيام مدينه و مكه صورت بگيرد و حكومت يزيد در مدت كوتاهي فروريزد و سه سال بيش از حكومت وي نگذشته خود به دوزخ رهسپار گردد.
آن حضرت با آن كه در فشارها و سختي هاي جانكاهي قرار داشت ولي مهار نفس خويش را به حكم واصبر نفسك را در دست داشت و همه آن مصيبت ها را تحمل كرد.با اين همه نمي بايد اين صبر و شكيبايي را به معناي ناديده گرفتن احساسات و عواطف به طور مطلق گرفت. اگر اين احساسات از سوي شخص مهار شود و به خوبي و در جاي خود ابراز گردد نه تنها اشكالي نداشته بلكه بسيار مفيد و سازنده است. به سخني ديگر اين گونه رفتار همانند سخن يعقوب(ع) است كه با اين كه از صبر جميل (يوسف آيه 18) در فقدان ازدست دادن فرزند، سخن مي گويد؛ در همان حال مي فرمايد: انما اشكو بثي وحزني الي الله؛ من شكايت درد و رنج و اندوهم را به پيشگاه خدا مي برم.
.
.
حضرت زينب(س) نيز اين گونه بود. چنان كه در عصر عاشورا هنگامي كه ايشان را به عنوان اسير به سوي كوفه مي بردند از كوفيان مي خواهند كه آنان را به ميدان قتلگاه برد و در آن جا خود را به برادران و فرزندان مي رساند و در سوگ فراقشان گريه مي كند و ناله سرمي دهد. با اين همه نمي گذارد به گونه اي رفتار كند كه دشمن از وضعيت پيش آمده سوءاستفاده نمايد. چنان كه مي بينيم در مجلس ابن زياد و يزيد چگونه زمام امور مجلس را به دست مي گيرد و ولوله اي د رمجلس و كاخ يزيديان مي افكند.
http://www.ashoora.ir/%D8%A7%D9%85%D8%A7...D9%86.html
صفحه‌ها: 1 2